Sebahattin Er Şiirleri - Şair Sebahattin Er

bütün kapılar kapanırsa yüzüne birgün
arşiv kadar dolu,
mahzen kadar yanlız ve
yapılacak o kadar çok işin varken,
pişmanlıklarla başbaşa kalırsan birgün
diye söylüyorum.

öyle severim ki Hasan'ı
tatlı dilini,kel kafasını.
Hasan bizim orda oturur
çocukluk,askerlik,kader arkadaşım benim.
hiç unutmam!
daha küçüçükken annesi ölmüştü

ne zaman bitecek bu hasret?
hangi aynaya baksam
papyonlu takımlarla ben,
telli duvaklarla sen.
nerde bir düğün görsem
orda gelin sen,

balkonu asma ağacından bir evleri vardı
her akşam aynı saatte,aynı yerde oturur,
sanki benim geçmemi beklerdi.
kimseye çaktırmadan bakardım ona
gülerdi içten içten,
el,dudak işareti yapardı hafiften.

oysa!
varmışız bu dünya da
varmışız senle ben,
milyarda bir ihtimale rağmen.
aynı yerde doğabilirmişik yine de
mesela,aynı okula gidebilir,

bir çocuk gözüyle bakmalısın hayata,
yaşın elliye yakın olsa da..
dondurmayı külahıyla yemelisin yine
gıdım gıdım yaşamalısın her gününü,
bizim gibi cömert değil
üçer beşer atladığımız yılları.

masallardaki gibi olsaydı herşey!
sihirli lambadan bir cin çıkıp
''dileyin benden ne dilerseniz''
deseydi..
kimimiz para dilerdik
kimimiz ölümsüzlük,

güneşten bir tutam alabilirmisin
yürüyebilirmisin küllenen aşkların üzerinde
süngülenip bellenen topraklarda
hasret çekebilirmisin kör kuyularda?
sakın
sevme biriciğim!

sizin köyünüze çok yakın bir köyün
çobanı olmak isterdim.
bütün yollar
ovalar,dağlar,
tanırdı beni.
kavalımın sesini dinleyen çiçekler

saçından bir tel almak isterdim
ama,
korkuyorum dolanırım diye.
gözlerine dalıp yüzmek isterdim
ama,
korkuyorum boğulurum diye.