arkadaşımdı benim Erdal
dik kafalı,
sivri bakışlıydı.
iyiliğine üstüne yoktu
canını istesen ''olmaz' demezdi.
çakırımsı gözleri vardı
gecelerden değil telaşım
atar kendimi bir kenara,
uyurum nasıl olsa.
gündüzlerdir benim
derdim,
kalkarım her sabah
mutluluk hiç çıkmadı kaşıma
hayat denen şu yolda,
öldüren düşmanım olmadı ama
arkadan vuran dostlarım var.
doğru bildiğim hep yalanmış
baharlar getireyim sana
henüz açmamış,
taze ve bakir.
çiçekler getireyim
kucak dolusu,
koklanmaya hasret.
yakında bende kapılacağım
sonsuz yokoluşun girdabına,
bütün sevinçlerimi,kederlerimi
bir köşede bırakarak.
ama bilin ki;
hiç kimseden helallik isteyecek kadar
sanırım bir amerikan filmiydi
cinayet masası müfettişi..
biraz önce vahşice işlenmiş bir cinayeti
araştırmak üzere,
olay yerine gelipte kurbanı gördüğünde
başını yukarı kaldırıp
sen varken
bir başkaydı mevsimler
çiçekler zamanında açardı,
dudaklarından,göğüslerinden
anlardım.
rüzgar poyrazmı,keşişlememi
anneler gününde geldin aklıma
kokun burnuma değdi de geçti,
özlemiş gibiydin minik oğlunu
kucağın boş kalınca ne yaptın anne?
senin yerine komşuya gittim
bir rüya görmüştüm
bundan tam üç yıl önce,
nedense!
''vicdani kanaatime göre
sen suçlusun'' demişti
omuzları cübbeli,
daha doğuştan çile yazılmış yazın
ne ettiysen anlamadı derdini ne oğlun ne kızın,
bir çingeneye hediye kaldı bastonun
ardına bile bakmadan gittin baba.
her bayram kapın önünde yolum gözlerdin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!