sensiz bir saniye bile yaşayamayacağımı bile bile
gidişin vardı ya..
yıllarcasına!
şükrediyorum şimdi yaşadığıma
ve dua ediyorum dönmeyişine,
öylesine hasretim ki sana
adını ansalar
iki gözüm iki çeşme
ağlayabilirim,
öylesine doluyum ki
nasıl ikimizi oturttular yan yana
iki de yalancı şahit karşımıza...
ne kolay imza attık
yan yana o resimlere,
seni düşlerken
damarlarımda fışkırırcasına
kaynayan o şey!
kan değildir biliyormusun
ancak yaşayan
bilir.
eline bir bıçak al
birine de tabanca
ve sor bana
"seviyormusun" diye.
"sevmiyorum" dersem
bir kız oturuyordu tam altında
"yaz" dedi kızım o na,
gereği düşünüldü.
belliydi
çok çok acelesi vardı
belki titriyordur
kulağı her çınladığında anarken
o'nu.
anımsıyordur belki
yağmur yağdığında dinmek bilmeyen öpüşmelerimizi
gülünce;
çam fıstığı gibi açılırdı
dudakların
ve yanaklarıma kelebek olur
konardın.
ayrılışımıza en çok sevinen,
mahallenin bakkalıydı
çünkü;
tozlanan raflarında
şimdi yanımda değilsin
hiçbir zamanda olmayacaksın biliyorum.
belki dokunmaya kıyamadığım
karanfil kokulu saçlarını,
siyah elli bir adam akşayacak
koklayacak..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!