Daha sıkı. Daha sıkı.
Elimi daha sıkı tutsana.
Şu köhnemiş dünyanın
her yeri gece gibi karanlık,
elimi daha sıkı tutsana.
Toprağı avuçlasam semaya savursam,
sema toprak koksa, kuşlar ferahlasa.
Yıldızlara seyirlik bir sahne olmaz mı dünya?
Anlamaya çalışma yazdıklarımı, kendini ara.
Aşkın, pir-i şair eyledi çorak gönlümü.
Sevgili,
sevmenin güzelliğiydi
bizi aşkla büyüleyen,
insanlığın kırıntısıydı.
Körpe bir fidandı
Sen gidince;
mutluluğu boşadım,
huzuru azat eyledim.
Karanlığa saklandım.
Tebessümleri gömdüm.
Gülüyorsam eğer senden
bana bir mutluluk kalmıştır.
Şatafatlı cümleler raks ede dursun.
Ben seni en saf kelimelerle özledim.
Sen gökyüzüsün,
ben yeryüzü.
Ey bulutlar,
yağmur olun kavuşturun bizi!
Kurudum, bittim, tükendim…
İstersek sevebiliriz.
İstersek kavuşabiliriz.
İstersek mutlu olabiliriz.
Peki, bu lanet olası
özlemek de neyin nesi?
Bir gam çökmüş, canımdaki cananın canina.
Yolumu mu gözler acep, düştüm mü yadına?
Koşup varsam, sığınsam o sıcacık yamacına.
Şu karşı tepede,
buğday tarlasının ortasında,
yalnız yaşayan bir ağaçtım ben.
Tektim, ama mutsuz değildim.
Dostum yoktu, ama küs değildim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!