Savaş Barha Şiirleri - Şair Savaş Barha

İşte yine bir özlem vakti.
Hasret yorgunluğu çökmüş şehre.

Perdeler hafif aralık.
Odam zifiri karanlık.
Sema, sema aydınlık.

Seni özlerken
döktüğüm göz yaşları
toprağa saçıldı.

Su oldu,
buhar oldu

Ne sen bakisin,
ne ben bakiyim.

Fani oğlu faniyiz.
Ha öldük, ha öleceğiz.

Sığ bir kalabalık içinde
yalnızlığın kıyısına vurmuşuz.

Konuşmak fayda etmiyor,
susmalar bir türlü anlaşılmıyor.

Sol yanım
dağlanmış gibi sızlıyor.

Kıyama geçmiş acılar
isyan edercesine şahlanmış.

Gülümse sevdiğim,
gözlerime bakarak.

Gülümse sevdiğim,
kötü günleri geride bırakarak.

Bugün günlerden "Gülümseme Bayramı" olsun.

Gördüğümüz ilk kişiden başlayarak karşılıksız,
sebepsiz, amaçsız bir şekilde gülümseyelim herkese.

İyilikler yapalım menfaatsizce.

Ne zaman geleceksin
ya da ne zaman gel diyeceksin?

Sensiz geçen
günlerin hepsi karavana.

Yüreğine iltica eden
bir garip mülteciydim.

Yalnızdım, üşüyordum.
Gözyaşlarım buz kesmişti.

Çok yorgundum.
Yatağa uzandım.
Uzun uzun uyudum.

Sonra uyandım.
Başkasının derdiyle