Sami Bağcı Şiirleri - Şair Sami Bağcı

Bir akşam serinliğinde
Donup kalsın istiyorum zaman
Çığlık çığlığa kuşlar
Bir ucundan tutuşmuş bulutlar
Turuncuya kayarken mavi
Tepemde tablo gibi asılıp kalsa asuman.

Çok kırılgan aşk
İnsan korkuyor dokunmaya
İncecik sırçadan
Mutlaka kurban gidiyor bir kazaya.

Bencillik diğer özelliği

Anne
Sorma…
Kafam karışıyor bu günlerde
Ama iyiyim iyiyim
Sakın aklına kötü şeyler getirme
İşte…

Ne kadar sevildiğini anlamak için
Ölmen gerek
Aldanmayacaksın süslü sözlere
Bak bakalım
Ardından kaç kişi gözyaşı dökecek.

Yoruldum artık koşuşturmaktan
Kendime ait bir günüm bile olmadı
Başkalarının derdine ortak olmaktan
Benim de mutlu bir günüm olsun istiyorum
Bana ait, içinde yalnız benim olduğum
Ama yeni doğmuş bir çocuk gibiyim

Ben bir hayalim aslında
Konuşurum ama dilim yok.
Görünsem de ara sıra
Benim bir bedenim yok
Daha doğrusu
Yüreğine prangalar vurulmuş

Ben sende öğrendim
Zamana kafa tutmayı
Sende öğrendim
Kara kışta baharı yaşamayı
Çok şeyler yaşadık
Çok şeyler başardık birlikte

Her şey
Her şey tepe taklak
Birbirine karışıyor kavramlar
Ayaklar baş
Başlar ayak.

Ne kadar sıkarsan sık
Acımaz canım
Üst üste at düğümleri
Çözülmesin bağım
İster mahkum
İster köle say

Bir gül açmıştı sonbaharda
Üşümüştü kelebek
Sessizce sokuluverdi yanına
Tüm renkler sarı' ya kayarken
Sıkıca tutundu onun kırmızısına
İnattı kırmızı sonbahara