Sami Bağcı Şiirleri - Şair Sami Bağcı

Sevgili sigaram
Daha çocuk sayılırdım
Seninle tanıştığımda
Kimler çıkmadı ki hayatımdan
Eş dost, annem, babam…
Bir sen kaldın

Gün seninle başlarsa
Aydınlık olur ancak
En güzeli;
Nefes nefes seni yaşamak
Senin içinde olmadığın zaman
Düşüncesi bile korkunç

Bir sonbahar günü gel, don vurmadan mevsimi
En güzel şarkısını söylerken hayatın
Yoksa bir daha duyamazsın sesimi
Kışkırttığımı düşünme sakın
Bir gün orkestra yorulur, ben susarım
Keşkeler kurt gibi düşmeden yüreğine

Son çeyreğindeyim hayatın
Son nakaratını terennüm ediyorum
Yıllarca dilimden düşürmediğim
Bir şarkının.
Derin bir uykuymuş meğer
Tam ortasında

İnsan duruşundan belli olur
Kişiliğidir onu ayakta tutan
Güven vermeli gözleri
Konuştuğunda dili
Farkı kalmazdı yoksa
Bir et yığınından.

Seni severdim biliyorsun
Adeta kutsardım
Duygularımı ifade etmekte zorlanır
Suçu kelimelere yükler kızardım
Seni düşlerdim gece boyu
Kaybolsun istemezdim hayalin

Belli değil,
Kim mahkum kim gardiyan
Ne demir parmaklıklar
Ne de kapılar sürgülü ardından.
Kaçış yok,
Yatılacak burada gönüllü

Her kim söylediyse
Abartmış biraz
İnsan hayal ettiği sürece yaşar diye
Hayal kurmak
Çaresizliğidir insanın
Acizliğini itiraf etmesidir Farklı biçimde.

Tamam artık duruldum derken
Yeniden alt üst oluverdi dünyam
Bir ses verdin, öyle bir üfledin ki
Asude, durgun yüreğim
Fırtınaların koptuğu bir deniz şimdi
Bomba olup düşüverdin

Bir orman düşün
Yemyeşil ağaçlar…
Bir yol, kıvrıla kıvrıla uzanıyor
Kenarında sıra sıra çamlar.
Güneş tüm güzelliğiyle gülümsüyor
Sıcak bir gün