Sami Bağcı Şiirleri - Şair Sami Bağcı

Hamur dediğin nedir ki
Biraz su biraz un
Hayat daha farklı yoğuruyor insanı
Biraz gözyaşı
Biraz hüzün.

Aynı çamurdan yoğurmuş kader bizi
Sanki bir beden, bir ruh gibi
Ne oldu da Adem ile Havva misali
Ayrı diyarlara savurdu ikimizi.
Sen yaban ellerde bir bahçenin
Nazla salınan alımlı gülü

Hadi git günaha sokma beni
Kor ateş dudaklarına
Hangi ten dayanabilir ki
Kollarım sararsa belinden
Bir daha bırakmaz belki.
Biliyorum...

Nasıl özledim güzel gözlerini
Bir bilsen
Onları andım yine dün gece
İçtim, sarhoş oldum bir iki derken.

Gecenin kaçıydı bilmem

Gece karanlık, yollar sisli
Garip bir duygu
Uzak diyarlarda kaybolmanın hissi
Sabırsızlık kol geziyor içimde
İşkenceye dönüşüyor
Yolun her kilometresi

Zaman daralıyor bak
Gittikçe arsızlaşıyor saatler
Söz dinlemiyor tik tak tik tak.
Damla damla birikmiş arzular
Zapt etmekte zorlanıyor setler
Çaresiz, ha yıkıldı ha yıkılacak.

Artık benim için
Yarın diye bir gün olmayacak.
Belki birdaha görmeyecek
Güneşin doğuşunu gözlerim.
Karanlık bir gece de
Meçhule yelken açıp gideceğim.

Mevsimi kış sanıp sakın kahretme
Daha kışa çok var.
Kapatıp oturma gönlünün kapısını
Yaşanacak daha çok baharlar var.
Bakma sen her tarafın
Karlarla kaplı olduğuna

Zaman denen muamma
Anladım seni sonunda
İçinde bulunduğum an
Belki yaşanıp bitti çoktan
Ben bir hayalim aslında
Alıp verdiğim nefes yalan.

Senin adın özlem
Benim ki vuslat
Şimdilik hayal
Bir ütopya sana kavuşmak
Hiç olmazsa bana gözlerini anlat.