Sami Bağcı Şiirleri - Şair Sami Bağcı

Irmaktayım her zamanki gibi
Şu aldığım ilk yudum
Yine senin içindi.
Bir, iki derken, üçüncü bitmek üzere
Dalıp gitmişim sana
Farkında bile değilim inan

Seni düşünüyordum şimdi
Kokunu esti hafif bir rüzgâr
Mis gibi doldu içeri pencereden
Sen bihabersin oysa
Ben, seni düşlerken.

Güzellikler yok oluyor birer birer
Umudun dışında
Bir tek o eskimedi
Bir tek o direndi yozlaşmaya.

Ne kadar sığ umman bildiklerimiz

Bir duygu düşün eskimeyen
Dolu dolu yaşansın
Hiç eksilmeden
Aradan yıllar geçse de
Hala heyecanlanırım sana gelirken.

Dışarda baygın bir güneş, hava ılık
Bazen bir bulutun ardına saklanıyor
Ara sıra gürültülere boğuluyor gökyüzü
Haylaz çocuk gibi sonbahar.

Yaşımın olgunluğu değil aslında

Anne, bak şeytan dürttü yine
Zaman zaman karışıyor aklım...
Komşunun bahçesinden çağla yolmuştum ya bir keresinde
Sana göstermiştim, iyi bir şey yapmış gibi
Öyle bir çekmiştin ki, hatırladıkça hala sızlar kulaklarım
Yanlış mı yaptın diyorum, bazen sorular kemiriyor beynimi

Aşk nedir diye sordu kadın
Nasıl bir duygu ki
Hücrelerine kadar işliyor insanın
Bir üflemeyle nasıl dalgalanır koca deniz
Arkası kesilmez mi hiç fırtınanın?
Hem dedi

Galiba hayatı çözdüm
Daha doğmadan evvel
Tek heceli bir sözdüm
Dünya denen şey
Tuvalden ibaret
Derinliği içimde saklı

Yollar...
Gayesi yoksa insanı yorar
Yürüyüş kutlu olmalı
Ve anlamlı
Ayaklarına bırak gerisini
Güle oynaya götürür seni

Zaman ne gösterir bilinmez ki Zeynebim
Coşmak var delicesine akan seller gibi
Ya da cümbüşü olmak rengarenk çiçeklerin
Heyecanla kanat çırpar gelirim belki
sıcak iklimlere göç eden kuşlar gibi.
Seni içerim, seni solur, seni yaşarım