Sami Bağcı Şiirleri - Şair Sami Bağcı

Uyku yürür gözlerime
Bir türlü kapanmaz.
Özlemin düşmeye görsün yüreğime
Geceler uzar sabah olmaz.
Çok yorgunum aslında
Uyumak geliyor içimden

Sana bir sır vereyim mi?
Her şey kendince güzeldir ama
Daha alımlı gösterir onu ziyneti
Bir kanarya düşün, kuştur sonuçta
Ama onu değerli kılan sesidir
Ney, sıradan bir kamış mesela

Şu önü alınmaz özlemin var ya
Zapt edemezsin atı
Hani şaha kalkar ya
Sızlanmıyorum gülüm
Sakın beni yanlış anlama
Ben zamana kızıyorum

O, yılların yorgun yolcusu
Dünyanın yaşanılır olmadığını anlamak
Bir ömre mal olmuştu
Yaşı ilerleyip büyüdükçe
İnsanların küçüldüğünü gördü
Her şeyi kabul edebilirdi belki

Sevgili ırmağım
Ne kadar yakınsam sana
İnsanlara bir o kadar uzağım
Bakma sen
Kapımın durmadan çaldığına
Bir elin parmaklarını geçmez açtığım.

“Daha dün annemizin kollarında yaşarken”
Bir hayaldi çiçekli bahçe
Çocuksu düşlerdi koşturduğumuz
Şu bu derken
Şafak atmak üzere...
Zaman akıp gitmiş meğer

Kıymet verme değersize
Alma dostlar meclisine
Adam yerine koyup da
Sakın ola söz söyletme.

Padişah olsun isterse

Eski müzikler düştü yine aklıma
İçimde hüzünlü bir adam
Yüzümde uçuk bir tebessüm inadına
Tuhaf düşünceler geçiyor aklımdan
Psikolojik, metafizik…
Bir kareye sıkışıp kalıyor zaman.

Bir hayli ilerlemişti gece
Son sigarasını yaktı adam ve geriye yaslandı
Yorgun düşmüştü, rutin koşuşturmalardan
Birçok şey geldi aklına ve yorum getirdi kendince
Derin bir nefes çekti sigarasından
Ne demekti hayat

Ümitsiz, hüzünlü bir aşk bizimki
Sarhoş ruhlarımız sarmaş dolaş
Ama bedenlerden çok uzak.
Bana ılık bir bahar gecesinin
Yıldızlardan taç yapıp sunduğu
Güzel, alımlı bir kraliçesin.