Sami Bağcı Şiirleri - Şair Sami Bağcı

Sağanak yağmurlar yağarsa gözlerine
Yanaklarından aşağı süzülürse eğer
Damlalarında boğulurum
Adı konmadık fırtınalar kopar
Ben tarifsiz tufanlara gark olurum.

Kimse vazgeçilmez değil
Sanma ki bulunmaz Bursa kumaşı
Herkes bir değerdir kendince
Ama fasulyenin nimetten sayıldığı günler
Artık deyimlerde kaldı.

Ne olur beni bir daha arama
Kulaklarımda çınlar sesin hala
Maziyi tekrar düşürüp aklıma
Yeniden beni kahretme ne olur.

Görmesin gözüm direnemem gülüm

Benim güzel meleğim
Nerelerdesin
Özlemi dinmeyenim
Tamam
Hayat nefes alıp vermek dedim de
Ben sensizliği kastetmedim.

Benimki şiir değil aslında
Hani insan dalgalara kapılır
Anlaşılmaz ne dediği
Can havliyle haykırır ya…

Bazen uyku girmez gözünüze

Düşün ki mültecisin
Düşün ki kaçak
Aç biilaç düşmüşün yollara
Kaç tepeler aştın
Kaç vadide saklandın köşe bucak
Ne bir damla su

Kabul etmek zor ama
Ben, aç tavuğum
Uykuya her daldığımda
Rüyamda darı görüyorum.
Ne kadar rüya tabiri varsa
Sabah tek tek karıştırıyorum

İtiraf ediyorum tamam şair değilim
Ne edebi bilgim ne doğru dürüst eğitim
Ben alaylıyım tanımam heceyi, aruzu
Şiir yazdığımı başkalarından öğrendim.

Ben anlamam nasıl kanatır cam kırıkları

Biliyor musun?
Aşk tohumu olup düştün yüreğime
Hızla büyümeye başladı
Koca ağaç oldu neredeyse
Görsen…
Tüm dalları tomurcuk

“Hayat bazen bunaltır” yazıyordu biranın kapağında
Katılmamak mümkün değil
Yoksa ne işim vardı bu ıssız dağ başında.
“İçin” diyordu ardından “ferahlarsınız”
Bir yudum içtim
Bir yudum da senin için