Sami Bağcı Şiirleri - Şair Sami Bağcı

Zaman zaman ifade yeteneğini yitiriyor şiirler.
Bazı duygularımızı tanımlamaktan öte geçmiyor, oysa insan anlamak istiyor ve anlaşılmak.
İnsanın içindeki boşluğu nasıl tarif edebiliriz ki? Sevgi bir güle indirgenemeyecek kadar soylu, kinimiz, kızgınlığımız bir ateşten çok daha yakıcı.
Hayatta en kötü şey itham edilmek, sui-zan bir insana yapabileceğimiz en büyük haksızlık.
Birisi hakkında gizli gündem oluşturmak, onun hakkında yanlış kanat beslemek…
Biliyor musunuz ben bu duyguları bir çocuğun gözlerinde yaşadım.

FIRTINA
Bahar geldi güller çiçekler açtı
Benim içim hala karlarla kaplı
Eksik olmaz hiç tipisi boranı
Hep benim yüreğimde kopar
Dünyanın en büyük fırtınaları.

Gitmek yada kalmak değil ki mesele
Yoklukla varlık arasına sıkışıp kalmış
Algıdan ibaret değil mi zaten
Yaşadığımız dünya bile
Benimsemezse gönül
Göz sevmiş neye yarar

Nihayet beklediğimiz kitap çıktı 'Hayat Dediğin Nedir Ki? '

Tüm gelirlerini bir vakfa bağışladığım bu kitabı,
Şu numaralardan isteyebilir ve ya nasıl ulaşacağınızı öğrenebilirsiniz.
0533 4318028
0312 3638006

El gibi bakma bana öyle
Yetim çocuklar gibi
Boynumu bükük bırakma böyle

Hangi yıldızı istersin
Avuçlarına bırakayım söyle.

Tuhaf bir dünya derinliği yok
Kartpostal gibi sıkışıp kalıyoruz
İki kapağın arasına.
Söylesin birisi, yaşam denen şey derin bir uyku mu
Uzaklık, yakınlık,geçmiş, gelecek
Belki beynimizin birer kurgusu

Seni sahte parıltılı cam parçası
Elmas gibi kesilip biçildin diye
Kuyumcu vitrininin baş köşesine
Nadide mücevherler gibi
Kurulup oturmak var öyle mi.

Gecenin sessiz karanlığı
Hep seni hatırlatıyor bana
Alıp götürüyor beni
Seninle tanıştığımız o ana.

Unutamam o ilk heyecanı

Güneş doğuyorsa her sabah
Dünya döndüğünden değil
Umudumun tükenmediğindendir
Her insan umut taşır içinde
Farklı farklı
Her gönülde başka türlü yeşerir

Bugün sabah yine erken kalktım
Bu aralar gözlerim isyankar
Daha doğrusu hiç uyumadım
Güneşin doğmasına çok var
Eşofmanım, spor ayakkabılarım
Koştum koştum...