Sami Bağcı Şiirleri - Şair Sami Bağcı

Ölesiye sever bu gönül seni
Seni bilir dünyanın en sevilesi
Sevgi seninle yücelir
Sende son bulur zirvesi
Koca bir boşluk...
Hiçliğe açılır senden ötesi.

Seni öyle özlüyorum ki
Hep seni düşünüyorum
Saçının bir telini
Görmek için neler vermezdim
Sevgi dolu sesine
Ne kadar da hasretim

Ah resimlerim!
Her birisi donup kalmış
Geçmişteki mutlu günlerim.
Kimisinde arkadaşımla omuz omuza
Kimisinde sevdiğimle el ele
Eksik olmamış hiç

Büyük bir özlemle bekleyip durduğum
Sonbaharda doğan güneşin önüne
Kara bulutlar gibi gerilirken
Üzerime düşen karanlık gölgede gördüm seni.

Yüzüme gülüp tebessüm ederken

Far olmak isterdim göz kapaklarında
Rimel olmak kirpiklerinde kapkara
Allık olayım güzel yanaklarında
saçlarında bukle, dudaklarında ruj
Oje olayım sür tırnaklarına.
Belinde kemer, yakanda broş

Hayat bir mücadeledir, beşikten mezara kadar
Sürprizlerle dolu,iyisi de var kötüsü de var
Bir ömür boyu yılmadan didinir durur insanlar
Ne istekleri tükenir, ne de son bulur arzular.

O kadar kısa ki sevinmeli mi, üzülmeli mi

Görülmemiş garip bir sevda bu
Her gün özlem dolu bir bekleyiş
Bekleyiş ki içine asırlar sığar
Günler biter yeni güneşler doğar.

İki bulutun çarpışması gibi buluşmamız

Sen uyanmıyorsun aslında
Gözlerin düşüyor sabaha
Sonrası teferruat...
Güneş doğsada olur, doğmasada.

Bilsen öyle özlüyorum ki seni
Öyle bir büyüdün ki içimde
Ellerini tutmak, sesini duymak
Gözlerinin ışıltı dolu bebeğinde
Bir ömür boyu tutuklu kalmak
Başımı yaslayıp dizlerine

Boş yere gelme bahar
Sevdiğim ne kadar çiçek varsa
Bu sefer de açmayacaklar.
Ha bugün, ha yarın
Benden önce yorgun düştü yıllar.