Sami Bağcı Şiirleri - Şair Sami Bağcı

Bahar mı gördü bu gönlüm
Hatırlamam bile yazı
Yoğun bakımda geçti ömrüm
Çoktan dayanmış kapıya
Gözlerimi açtığımda sonbahar.
Sararıp kalmışım meğer

zibidinin teki
Site site dolaşıyor
Ne kültür, ne edebiyat derdi
Ondan iyisi yok
Kafakola getirdi mi şöyle
Hatunun birisini.

Ayı oğlu ayı
Armut dibine düşermiş
Tıpkı babasının kopyası.
İrisin, güçlüsün görünüşte
Çam yarması
Ama istediğini yaptırıyor

Her şey bir yere kadar
Özleminmiş aşkı ayakta tutan
Tamam gönül seviyor da
Ama bir duygu var ki
Durmadan ivme kazanan
Dille gönül arasında

Bir yola düştüm ki
Yanar kavrulur içim
Avuç avuç içtim sanki
Cehennem ateşini
Bir söz verdim ki
Çıkmazlar içindeyim

Bir rüya görmüştüm gece
Cennetteydim, sanki bir köşkte
Şiirler okuyordum
Sen vardın her hecesinde.
Rahat durmuyor deli gönül
Rüya da olsa seni görmeden

Bugün bir başka büyüdü özlemin nedense
Baktığım her yerde seninle yüz yüzeydim
Yine üstüme üstüme geliyordu gözlerin…
Yanında güneş tutulacaktı neredeyse.

Her an üstümde hissetsem de gölgeni

Sabah saat beş, on altı
Yazık değil mi bu gözlere
Uykusuzluk, sigara dumanı
Ve bir de sen
Düşlerimin soylu kadını.

Cesur olmalıyız
Mevsim kış olmadan gülüm
Hayata son kez açmalıyız.
Vehimler içinde yaşanır mı böyle
Cesur olmalıyız
Engelli koşu değil mi hayat

Düşündüm de bir an
Nedir beni sana bağlayan
Güzel gözlerin geldi aklıma
Saçlarını düşündüm…
Ellerini, ruhumu okşayan sesini
Tamam hepsi birbirinden ala