Salim Erben Şiirleri - Şair Salim Erben

Sensiz sabahladığım geceleri
Gökyüzü sana bir anlatsa
Kaç faili meçhul öldüğünü
Mavi boşluk arasın da
Biri anlatsa sana
Serhatta kardelen boyun büktüğünü

Büyük bir şaşkınlık içinde idi
O fırtınalı gece
Daha önce de yaşanmıştı böyle
Hiç düşündün mü nasıl oldu
Nasıl olacak diye
Belki de sen haklısın kendince ama

Ne kadar zorsun be gurbet
Yoruldum yaşamaktan seni
Dünleri unutmadan yarının
Yoruyor zalım beni
Sen yok musun ey gurbet
Anlatacak birşey mi kaldı

Tan yeri ağarırken uyandım
Sevdiğimi yanı başım da sandım
Dağlar yıkıldı üstüme
Yine yapayalnız kaldı

Hani demiştim ya

Hayallerle doluyum bu akşam
Bazı zaman ellerini tutum
Bazı zaman saçlarını okşadım
Geçmişi yaşadım bu akşam

Bir off çektim

Bir fırtına koptu bu gece
Silip süpürdü herşeyi
Bir sen birde ben kaldık
Paylaşamadık tek bir şeyi

Esen bir yel gibi geldi geçti

Kaç kere yanıp söndü
Kaç gün batımı ağladım
Ne kadar gözyaşı döktüm
Hangisi ulaştı sana
Kaç kere yandı canım
Sen yokken

Akşam duğularıma yenik
Şeyla oldum şiir yazdım
Kendimce içten duygularımla

Yarının hüsranını düşünmeden
Akşam yazdığın son şiirini gördüm

Bir şair gördüm ağlıyordu
Kalemi kırmış artık yazmıyordu
O bir şairdi lugat parçalayıp
Edebiyat yapmıyordu

O bir şairdi

Kırdım kalemi kestim yazmayı
Sen sevmekten anlamazsın diye
Senin için böldüm uykusuz geceyi
Benim gibi uyku tutmasın diye

Ne söylersen söyle bundan böyle