Salim Erben Şiirleri - Şair Salim Erben

Akşam duğularıma yenik
Şeyla oldum şiir yazdım
Kendimce içten duygularımla

Yarının hüsranını düşünmeden
Akşam yazdığın son şiirini gördüm

Bir şair gördüm ağlıyordu
Kalemi kırmış artık yazmıyordu
O bir şairdi lugat parçalayıp
Edebiyat yapmıyordu

O bir şairdi

Kırdım kalemi kestim yazmayı
Sen sevmekten anlamazsın diye
Senin için böldüm uykusuz geceyi
Benim gibi uyku tutmasın diye

Ne söylersen söyle bundan böyle

Bir yasak koyabilsem
Gönlüme
Çıkartıp görebilsem
Yüreğimi
Taşlara çalsam kuş
Beynimi

Yine kar yağdı ağardı dağlar
Dağlar taşlar esin hani
Güneş doğar esin üstüne
Solmadan açan güllerin hani

Güllerin hani güllerin hani

Günlerden salı
Aylardan mart
Yıl iki bin üç
Dokuz kırk beş saat
Dışarısı kar buz
Üstelik ayaz mı ayaz

Ne o gidiyor musun
Gitme gidersen dönemezsin
Dönersen göremezsin
Hani öğrenmiştin sevmeyi
Dur ne oldu
Bu ayrılık niye

Bu gece yokluğuna döktüm içimi
Sana yazdığım şiirleri
Yalnızlığıma okudum aldı götürdü
Sürükledi maziden maziye
Geriye dönmek zor oldu
Daha dün gibi hepsi yüreğimde

Buğulu camların ardındaki
Bir siluettin sen
Uzaktan izlerdim seni
Saçların uzun,gözlerin kocaman
Masum bir gülüşün vardı
Yalnızlığımı seninle paylaşır

Sorsam halini nicedir
Aramızda dağlar yücedir
İsimler kalpte hecedir
Sorsam halini söylermisin

Susadın mı yoksa aşka açmısın