Salim Erben Şiirleri - Şair Salim Erben

Kaç kere yanıp söndü
Kaç gün batımı ağladım
Ne kadar gözyaşı döktüm
Hangisi ulaştı sana
Kaç kere yandı canım
Sen yokken

Kırdım kalemi kestim yazmayı
Sen sevmekten anlamazsın diye
Senin için böldüm uykusuz geceyi
Benim gibi uyku tutmasın diye

Ne söylersen söyle bundan böyle

Akşam duğularıma yenik
Şeyla oldum şiir yazdım
Kendimce içten duygularımla

Yarının hüsranını düşünmeden
Akşam yazdığın son şiirini gördüm

Bir şair gördüm ağlıyordu
Kalemi kırmış artık yazmıyordu
O bir şairdi lugat parçalayıp
Edebiyat yapmıyordu

O bir şairdi

Bu gece yokluğuna döktüm içimi
Sana yazdığım şiirleri
Yalnızlığıma okudum aldı götürdü
Sürükledi maziden maziye
Geriye dönmek zor oldu
Daha dün gibi hepsi yüreğimde

Bu akşam erken sustu gönül
Gün batımı kurşunu yağdı
Ne yüreğimin yangını
Ne gözlerimin feri kaldı
Nedeni bilmiyorum ama
Sıkılıyor canım daralıyor ruhum

Sorsam halini nicedir
Aramızda dağlar yücedir
İsimler kalpte hecedir
Sorsam halini söylermisin

Susadın mı yoksa aşka açmısın

Buğulu camların ardındaki
Bir siluettin sen
Uzaktan izlerdim seni
Saçların uzun,gözlerin kocaman
Masum bir gülüşün vardı
Yalnızlığımı seninle paylaşır

Hasretin olmadığı ovalarda
Koynumuzda besledik sevdayı
Göğüs kafesini yırtıp
Aşk aşk diye yazdık
Acıların kitabını
Umudu tohumladık ocağına

Zalım oluyor geceler
Bu gece seni arıyorum
Her geçen geceden daha çok
Hayatımın en mutlu anlarını
Sen varken yaşadım
Buralardan giderken