Salim Erben Şiirleri - Şair Salim Erben

Yazarım en içli şiirlerimi
Sesimi duymasan da
Ödünç gözyaşlarıyla ağlarım
Kim bilir belki ulaşır
Olmadık bir zamanda t
Güzel kızların sevdalı

Şehir hayatı uymaz bize
Köyde doğduk yaylada büyüdük
Mum yerine çırayı gördük
Çıplak ayak dikenli yol yürüdük
Tozdan dumandan yılmadık
Yazları yayla

Gidişin hala düşlerim de saklı
Her aklıma gelişin de
Bir ince sızı başlatır yüreğim
Boylu boyunca uzanır gönlüm de

Yakar içimi kimliksiz bir alev

Vahşi Sevgili

Nasıl ki kalbin sende ise
sende öyle bendesin
Bir dakika bile aklımdan
Çıkmayan vahşi sevgili

Beni avuttuğun yerden geliyorum
Hatırlatma kendini

Burası son durak dediğin yer
Çok iyi biliyorum

Bir efkar doğar güneşin
Batığı yerden
Gecenin karanlığı sarar
Dört bir yanımı
Çaresizlik yalnızlığım
Düşer geceye

Gözlerim yine semada
Havada bulut yok
Geç doğacak ayda
Bir yıldız görünür
Koyu karanlık dağlarda
Hani derler ya

Bir ömür yaşadım sendeki
Hasreti
Sevdim olmadı sevmedim
Hiç olmadı
Katıksız bir sevgiyi
Çoktan unuttum, yaşadım

Eserse rüzgarlar doğuya
Kokunu getirirler buraya
Uykuda olsam uyanırım
Açar pencereyi alırım odaya
Sevincim olur tıpkı çocuklar gibi
Hasretim sana birde tatlı diline

Kırışsın cildin bakılmasın yüzüne
Lal olasın kandım tatlı sözüne
Tükürsünler o masum bakan gözüne
Özün sözün bir olmadığı için

Tutmasın dizlerin yüreğinde sızı