Salim Erben Şiirleri - Şair Salim Erben

Kırışsın cildin bakılmasın yüzüne
Lal olasın kandım tatlı sözüne
Tükürsünler o masum bakan gözüne
Özün sözün bir olmadığı için

Tutmasın dizlerin yüreğinde sızı

Sende gururluydun
Ayrılırken
Dolmuştu gözlerin birini
Sorarken
Sende biliyordun olmadığını
Ama neden inat etin neden

Umuda küsen umutsuzluğum
Vurur damgasını yüreğime
Gecenin karanlığında haince
Sızar gözlerime
Kardelen haykırışlarımın
Feryadı

Sıra dağlar sıra dağlar
Kar yağdı kapandı yollar
Düştü yüreğime canan ateşi
Can susar canlar ağlar

Karlı dağlar karlı dağlar

Ah bir sökebilseydim yüreğimi
Parça, parça eder
Bulurdum seven genlerimi
Çıkarıp yakardım kor ateşte
Sevda yüklü aşk dolu gönülleri

Kiğı dağlarının yamaçlarında
Tek başıma dolaştım
Esen rüzgarlarda çiçek kokulu
Tenini kokladım
Peri çayının çıkardığı hışırtılı
Sesini duyup uyandım

Bulsan yolumu karanlıklar da
Çıkıp gelsen dağlara
Gece kuşları cırcır böcekleri
Hüzünleri toplar
Dumanı çıkmayan bacalar da
Buğulu gözlerin ıslaklığın dan

Karanlığa beyaz benekler bırakan
Küçük sedalılar sevgililer vardı
Yüreğim telaşsız gönlüm ferahdı
Yasak sevişmelerim asla olmadı

Esmerim teninde beyaz güller

Bak ki unutma gönül sayfana
Anılar tazelensin hatırladıkça
Görmezsen ola ki o kalabalıkta
Yine de beklerim kara gözlüm
Bir sabah sonbahar yağmurunda

Zamansızdı o perçeminde ki
Açan güller

Bilmiyorum sensizliğin adını
Yılların unutturmadığı tek kadını