Salim Erben Şiirleri - Şair Salim Erben

Güneşe baktım
Yüzünü görmek için
O da hüzünle batıp gitti
Yine kaldım
Sessiz ve çaresiz
Belki parlayan ayda

Gezdim dolaştım aradım kiğıda
Olmak isterdim şimdi yanında
Güller açsın bahçe bağında
Bir dost bulamadım bu günde geçti

Dağlara taşlara eğdim başımı

Benim halimden kimse bilmez
Bilirim gedenler geri dönmez
Ben severim kimse beni sevmez
Bir adım zalım bir adım serseri

Hüzünlü şarkılar yüreğimdeki

Gözle görülmez elle tutulmaz
İçimdeki bu sevda ateşi
Kül olur yine savrulmaz
Torundan toruna söylenir
Yine unutulmaz
Dinlerim kalbimin sesini

Uzatsam elimi tutar mısın
Alıp koynuna yatar mısın
Ben söz versem bir ömür
Sen sözünü tutar mısın

Tutsam elini uzak demesem

Bana Aşktan Söz Etme

Vurgun gönlümün kanayan yarası
Yine oturalım seninle diz dize
Gel hadi konuşmadan
Sabahlayalım bu gece

Ne acılar çektik kısa ömürde
Ne köprüler kurduk çelik demirle
Çok aradım her gün bir yerde
Neredesin can nerde canımın içi

Bu yolun sonunda varsa ölüm

Zamana bak
Nasıl da geçti
Öldüğün günden beri
Ben de rahatım

Taş duvar ördü yüreğim

Kimim var senden başka
İçim boydan boya hatıranla
Tam bir kale
Ben aşığım sana ben aşığım atam
Eski hisar ulus civarı
Gençlik parkı saman pazarı

Nasıl anlatsam perişanım sensiz
Azdı ise benim yaram melhemsiz
Can çeker seni, sense bir dahi
İlk baharda bu can yine bedensiz
Yeşerdi bağlar gönül bahçeme gel
Ezilmesin yüreğim senden habersiz