Saliha Öcal Şiirleri - Şair Saliha Öcal

Bu yıl,o yıl benim için.
Dereceye çalışıyorum bunu bil.
Gezmeler,tozmalar,görüşmeler tarihte kalsın.
Uykuya hasret kestirmelerle...
Yemeği aceleyle...
Çay ve kahveyi hasretle...

Gözlerinin dehlizlerinden geçtim bir dakika.
Kuytu bir köşe değildi,dar ve uzun sokaklar
Sağlı sollu serpilmiş umuttan mahzenler.
Karanlıkları aydınlığa kavuşturacak fecirler...

Kışın zemherisinde bekledim durak kırk gün.

Geçmişe gitseydim özlemli lise yıllarına .
Gözlerimi kaçırır mıydım senden acaba?
Başımı eğer miydim kıpkırmızı yanakla.
Seni gördüğümde sarar mıydı tüm benliğimi heyecan.

Koridorda seni gördüğümde saklanır mıydım

Yeşertiyor tohumdan ormanlar.
Bağ yapıyor ekiniyle topraklar.
Büyütüyor suyuyla nehirler.
Kurutuyor ışınıyla hasatlar.
Bahşediliyor bize lütuflar.

Sevdana itikâftaydım yirmi dört saat mesaide.
Tecrit ediyordum seni; Ahmet'lerden,Mehmet'lere...
Kelamların mukaddesti yildızlanırdı zihnimde.
Fesahatla yaklaştım,dil ikrarda kalpse tasdikte.
Mahir Sen,yara açtın sinemde burhan sözlerle.

Manalar nehrinin dalgıcı,gel yine dal.
Nereye daldığını bil,yüzünü feraha çal.

Her baktığım yerde neden sen varsın?
Söyle bana,bu kadar sen olamazsın ?

Yüzdürmek istediniz her daim beni .
Kumsallarınızda gezdirdiniz yalın ayakla.
Sizi seyretmeme izin verdiniz,zevkle.
Lakin bir şeyi unuttunuz,hırçın dalgalıydınız!

Temkinli adımlarla ilerledim yanınıza.

Üstadıma mülhem olurdu.
Bir şekvan mı var der dururdu.
Meramım var ürkek lisanlarda.
Mükellef edildiğim ilim yorar dururdu.

Muhakemat vakti gelir dururdu.

Sabahçıydı abim giyerdi mestten ayakkabıyı.
İçine ise kalınca yünden siyah çoraplarını.
Giyerdik mavi kısa erkek montunu sırtımıza.
Kullanırdık önlü arkalı defterleri ve tek çantayı.
Okul 2 sokak ötede,duvardan atlatsak düşerdi 1 sokak öteye.
Bense öğlenci,beklerdim kapıda koşarak gelen abimi.

Adından mıdır,dayanıklılığın.
Seni dinlerken ben de mi çekmişim!
Zihnimde kalakaldın,virtsin duamda.
Hep iyi ol derim tüm samimiyetimle.

Kaderin tercihin değildi senin.