Saliha Öcal Şiirleri - Şair Saliha Öcal

İsmin ve soy ismin çağrışım yapıyor sevdaya.
Yazıyorum iltizamla açtığım her sayfaya.
Karanfil ve tarçın kokuyorsun yapraklarında.
Bilemedin ki sen misk zaferansın yazılarıma.

Hemdemimsin geceden gündüze,aylardan mevsime.

Ağacın dibinde oturan,söyle bana derdini.
Ben de bilirim hem de nereden eridiğini?
Gayem seni üzmek değil,anlatınca çileni.
Damlar toprağa,çeker derinine ağacın dibi.
Tekrar yağarsa unutma,genişçe aç şemsiyeyi.
Denk gelirse bu sefer yok eder bedenini.

Gözlerinizi gözlerimden kaçırmanız,
Vücudunuzun titremesi,
Kelamlarınızdaki aksaklık,
Bakışlarınızdaki kaçamak,
Duygulara karşı sessizliğiniz,
Nidalarınızdaki saadet,

Gözlerim kapıda,tıkırdasa sedâ.
Camın arkasındayım,geçse sokakta.
Görüştüğümüz yerdeyim,uğrar mı oraya.
Resmine bakıyorum,sen de baksan bana.
Mektupları kokluyorum okusam Sana.

Kış, yaza kavuştu;
Dalga sahile,
Dallar süslendi yeşillerle,
Renklendi çiçekler takılarla,
Toprak çimlendi bitkilerle,
Kar suları buluştu derelerle,

Elzem bir arzuyla el açıldı Yaradana.
Makberlerde yatar ahu gözlü prensesler.
Bir nefeste kalsın,hüznü unutalım canla.
Neticelenmesin benzeri acı akibetler.

İbadetlerin merhalelerinde yankılar,

Bir yağmur yağsa ve dünü yıkasa tek leke bırakmasa.
Tepemden aşağıya hüzünlerim süzülse katmanlara.
Boy göstermemeleri adına toprakları kıraç tutsa.
Geçmiş buzullar oluştursa,siyah fosiller tortulaşsa.
Karanlık gecelerin gözleri,gün ışığında kamaşsa.

Seni sana bırakmadım kızım.
Uzak durarak olgunlaşmanı sağladım.
Farz,sünnet,nafile ellerimi açtım.
Yüzmeyi,uçmayı,yürümeyi öğret Rabbim.

Ağzını bağladım ardından konuşanın.

Söndürdü evin ışıklarını,çekti odanın perdesini.
Kahkahalar taştı evin dışına,sevdiği gelmiş evine.
Bir bahsederdi kendisinden yaşlar kristalleşirdi gözlerinde.
Dilinden dökülenler derin nefesle ahh işte böyle.
Gözün aydın,geldi bak yanına mutlusun yine.
Söndürme ışıkları,çekme perdeleri izlemem sizi.

Daralır kafes boşluğum,bir haber alamayanda.
Sıralanır cevapsız sorular,sallanır boşluğa.

Sabah selam etmesini beklerim sonsuz gözlerle
Ben ve bulut refik oluyoruz,donmuş damlalarla.