Saliha Öcal Şiirleri - Şair Saliha Öcal

Ağlıyorum,duramıyorum kararlarımın arkasında
Araf zirvesinde sağım hayr,solum şer ileride.
Kayıplar yaşıyorum, uslanmıyorum olanlara.
Tamam deyip düşüyorum veyl derelerine.
Dağlar,taşlar,çayırlar...nedir engel bana ?

Rabbime şükürlerim,
Zihnimde düşüncem,
Ciğerimde sızım,
Kalbimde acım,
Bedendeki ruhum,
Gelecekteki hayalim,

İçime içime yağardı önceleri karlar.
Buz gibiydi,ürperirdi ruhum ve bedenim.
Şimdi dışarıda lapa lapa kar beyaz .
Mutluluk yağıyor semadan ak mı ak.
Karaların üzerini kaplıyor hızlıca.

Yüzüm gülmüyor,kahkahamı kaybettim.
Gözlerim görmüyor,nurumu kaybettim.
Dizlerim tutmuyor,dermanımı kaybettim.
Kulaklarım duymuyor ,hatibimi kaybettim.
Ben bir cemaattim,imamımı kaybettim.
İlmimle hemhal olamıyorum,öğretmenimi kaybettim.

Derviş misali yollara düştüm.
Tozlu ve dumanlı sahralar geçtim.
Gidenlerin ardında değilim.
Kaybolan kendimi arıyorum.
Bulabilirsem ikna edeceğim.
Derdin nedir ,diyeceğim.

Bürodan ayrıldım aradım bana verilen numarayı
Bekliyor olacağım yarın öğlene doğru sizi.
Zile bastım,açıldı kapı yavaş bir edayla.
Bakışlarıyla kalakaldı saniyelerce...
Başım önüme eğik,bekledim yol göstermesini.
Buyrunuz dedi.

İğde çiçeği kokusu sarmış her yeri.
Vişneler kızarmış kızılcık misali.
Çimenler diz boyu mis kokulu.
Elmalar dalında tomurcuk ve boncuk.
Armutlar ise ham ve sert henüz çocuk.

Kokusuz çiçek bekleyecek helalini.
Yanlış yapmayacak bir ömür geçse dahi.
Bakacak hep doğru ve doğal olana.
Küllerinden doğup savrulmayacak eğri yola.
Hak ve hakikat rehber ona,kalmaz dona.

İstemekle istememek arası duygu karmaşası,
Simana hasret ben,
Ruhuma hakimiyet sağlayan sen,
Rabbim, ne der uygun mudur bilmem.

İlk,orta,lise,Üniversite bitti istenilen düzeyde.
Ders çalışıp atanma bıyık altında gülümsedi.
Bir,iki,üç,dört,beş...yıl azimle çaba sarf edildi.
Art arda geçen yıllar aileyi zıvanadan çıkardı mırıldanmalar başladı.

İstersen bırak bu dersi mersi tadında.