Şair Nehreyn Şiirleri - Şair Şair Nehreyn

Şair Nehreyn

Bu kan göğe ermeli
Rüyalarını çıkart memelerinin arasından
Dokunur uzaktan gözlerin
Üşür deliliğim aykırılığı işaretler limon çiçeği

Dağ ateşiyle süslenir hüznün çökerttiği merak

Devamını Oku
Şair Nehreyn

hala ıslağım sevdana
kaç yüzsüz orospu
ağzına kaçan tüyden dokumuş
şiltesini hüznün
/ kılcal zelzelede
küçült beni

Devamını Oku
Şair Nehreyn

bir sızı hiç ellenilmemiş, ısırılmamış.
tut ki kuşlukla girip koynuna
gece yarılarına kadar
serçe gibi uçar, damarlarında.
meçhule atılan imza olur
çocuksu düşlerin aydınlattığı zindanlarda

Devamını Oku
Şair Nehreyn

uzat elini/ parmak uçlarında patlıyor su damlası
eğilip kapanırım dudağına hece kızın
kopyası yok aşk evrakının
dili takla atarak ıslanır ağzımda
deliliğe çıkar bu yol
nar bahçesinde ay tütsüsü

Devamını Oku
Şair Nehreyn

Yazılmamış söz kaldı mı
Ya da söylenilmemiş
Ne yazacağını ne söyleyeceğini zaten biliyorum
Pelteli harflerle başla selama
Sıçrat tükürüğünü
Deve hörgücü satırlara

Devamını Oku
Şair Nehreyn

Aklıma geldiğinde yüreğimde duyduğum çarpıntı
Gecenin kirpiklerini ateşe veren harami
Sına yıldızları / yuvarlandıkları çemberde
Tuzun evi yıkıldı / serçenin yazgısı.

Sandık özgürlüğü

Devamını Oku
Şair Nehreyn

icralık sözlerini ödünç bırakır rüzgar
derinliğine hüznün / döşümün altında uyanır acı.
hiç bir şeydir aslında rüya / hiç bir şeydir aşk
körpeliği boğazlayarak ölür / uzakta bir mum.

terkedilmiş duyguların çıkardığı yangın

Devamını Oku
Şair Nehreyn

Öbür yanımız, zuladaki heybe.
Sırsıklam yağmur damlası / sırsıklam deli.
Aya çizdim parmaklarımla gülüşünü.
Yakıştı / yakınlaştı meçhul
Ayna..
yahut duman

Devamını Oku
Şair Nehreyn

Derin bir esinti
Yola koyulduğumuz akşamın rüzgarı
Tanınmadan / amansız bir hastalık gibi
Kalabalıkların arasında kayboluyoruz

Güz yetimi intiharlara çarpıyor gök taşları

Devamını Oku
Şair Nehreyn

benim adı hile..
ve dürüstçe çıkmak istiyorum, insan kardeşlerimin karşısına.Karıncanın ve kuşların hatta kelebeklerin huzuruna mahcup çıkmalıyım.yeterince günah işledim,boşa harcayarak zamanı.

benim adım çocuk..
bir kibrit çöpünün gözlerinden seyrediyorum yaşamı.usul usul sönen bir ateşin son parıltısıyım.birazdan yine külleşecem, savrulacam,rüzgar atının sırtında.yelesi kırbaç gibi değecek döşüme. Masum bir çiçek kopacak,fırtınadan evvel.Düşler,saçılacak şakağımıza.Gece yarısı uyanan her çocuk,su gözlüdür.

Devamını Oku