Şair Ahrazi Şiirleri - Şair Şair Ahrazi

Senin gölgen bana benden beridir,
Yolun cihân olur hâlden göçerim,
Hayâlin sînemin hicret yeridir,
Adın dergâh olur dilden göçerim.

Bakmayın güneşin güleç yüzüne,
Zülfüne ak düşen yıllara benzer.
Biçare yaslanmış ufkun dizine,
Teselli arayan kullara benzer.
***

sen enginlerin gittikçe büyüyen vâdîsi
ben uzaklarda seni düşleyen bir sürgünüm
sana beyhûde gelir dünyâmın havâdisi
bana candan evlâdır seninle geçen günüm

Yandı bu cân hasretle,yandı artık biçârem,
Sanki cihân devrildi,köhne bir yerde kaldım.
Oysa nasıl mecnundu aşka muhtâç bu hânem,
Yandı bu cân hasretle,bir hayâlden yıkıldım…

* * *

Sığarım sanma! Yanıltır seni,cüssen;
Ecelin perdesi kimmiş,göreceksin;
Vakit gelmişse eğer,cismini örtsen
Seni ihbar edecektir düşen aksin.

Doğumun sırrına bir bak,hatıran ne?

Hicrân bana tâlipmiş,câna bu gâm az diye,
Benden kalan son demle mahşer kurduran benim.
Dilden medet ummuşsa feryâd da gammaz diye,
Her mânidar eyvâha,zincir vurduran benim.
***
Varsın sırat eylesin,yollar günâh arasın,

çağlar mı hazan nehri böyle gamlı ve derin
hicrân denilen yerde,var mı benle yatacak
farzet ki cihân yandı,yurdum oldu kederin
bahtımdaki son belde hasretinle batacak

şavkında bir akşamdı her ufukta bakılan

Sana bir yön verdik hiç dönmesin diye,
Sana bahşettik o ân hem neler,neler;
Halkımızdan başka bir yerdesin diye,
Sakın isyân etmesin o melûn bahâneler;
Yine yanlışsın ki,bir hayli gamdasın,
Sen,bu candayken de gaybî mekandasın.

Elbet bilir,Mevlâ senin her gizlini saklını,
İfşâ eder,görmez misin? Yâ Râb diyen aklını.


***

Yine yalnız,yine tek başınasın ey gönlüm!
Rahat ol! Kimse görmeyecek ağladığını;
Nasıl birden kapatırsa bir kapıyı ölüm
Öyle çarpacaksın nemli göz kapaklarını.
Hiç korkma sakın! Yavaşça dal bu son hayâle
Üzülme! İlk defâ gülecek,sevineceksin;