Elim kolum bağlanıyor
Tutuyor aşk denilen şey
Kalbim yanıp dağlanıyor
Tütüyor aşk denilen şey
Hoş geldin sen hoş geldin ey!
Ve her gün bağırır camiden sela,
Çağırır... "Sen hâlâ yaşayan gel tut"
Sonsuza bir ses giden mesela,
İçinden konuşur taşıyan tabut.
Nasıl bir yerdir ki gelişi olmaz?
Kim Bunlar?
Kim bu iç karartan şiir sahibi?
Yine ağır hisle andırır beni
Gurbetinde tutsak bir şehir gibi
Yine baştan başa kandırır beni
Fırtınalı yaşam, bir deli dolu,
Bir huzurevi, bir yalnızlık, hüzün.
Ölümü beklemek var, eli kolu,
Bağlı, huzurunda gece gündüzün.
Hazince sessizlik... Kimse kalmadı.
1.
Önüme çıkar her fırsatta hüzün
Her gün yaşamakta zorlanıyorum
Tadı yoktur gece veya gündüzün
Ölümün kahrını ben tanıyorum
Ah lanet olası sana düşmanım
Yüreğe saplanan okla gelirsin
İsmini duyduğum güne pişmanım
Sözlerin başında akla gelirsin
Şeytan işi misin söylede nesin
Ah nasıl gitti o gençlik yılları!
Bu saatten sonra artık yaşanmaz
Sonu yoktur diye geçtik yolları
Bu saatten sonra artık yaşanmaz
Sevdalar kavgalar geride kalmış
Seni benden kimler aldı sevgilim
İnsafsız zalimler çaldı sevgilim
Sadece bir ismin kaldı sevgilim
Bozuldu bu şehrin güzel büyüsü
Yoksulu muhtacı hep gözetirsin
Verdiğindir ömür boyu elinden
Mevla ne dilersen gönlünce versin
Kötü bir söz çıkmaz senin dilinden
Büyüklerine ve küçüklerine
Çekerim gelse de bütün acılar
Senin için değer helalim benim
İçimde kalsa da büyük sancılar
Senin için değer helalim benim
Sevdadan yanadır verilen çile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!