Bir şiirdi, okunmamış şiirdi adın senin
Akasyalara bulaşmış tadın senin
Gözlerinde yıldızların üşüdüğü aşikâr
güneş önünde selam durur kadın senin.
Ümitlerim kanadı kırık kuştu
Dilimizde demirden dağlar, sustuk
Kızılcık şerbeti değil, kan kustuk.
Yüreğimizde düğüm düğüm binlerce keşke
Hayatın keşmekeşinde hep aynı bileşke
Kayıp gitti nice baharlar şimdi ne çare!
Nereye düşse bakışlarım hep aynı kare...
Gözümde büyüyen bir sevda nazdın
Aklına geleni bahtıma yazdın
Ağlasam inlesem, hiçte tınmazdın
Tepeden tepeden baktın Ankara.
Umulmaz bir anda kapımı çaldın
Yüreğimin enginlerinde tütsülenen sırım!
Sen bende sonsuz, ben sende asırlarca asırım.
Belli ki hasreti şiar,vedayı kurban ettik edaya
Sen kulak ver maveradan gelen eşsiz sedaya.!
Yollar kaygan, dolambaç, kıvrım kıvrım
Vedasız, vefasız oldu mevsimler
Kanatlanıp gitti ilkbahar şimdi
Gözümde siyah beyaz kaldı resimler
En yüce dağların üstü kar şimdi.
Kesme ümidini erir karı dağların
Yanmış yüreğine bir yağmur yağar
Küllerinden bahar doğar üzülme!
Bir zerreye kodlanmış bu kâinat
Bir yüreğe dünya sığar üzülme!
Bir mektubu müjdeliyor yüceler
Seni öyle sevmiştim ki önce garibine gitti.
Ve ben seni öyle sevmiştim ki
Alev alev yanan Kerem gibi,
çaresizmiş gibi, verem gibi
öz vatanım, yörem gibi
ananem, ilkem, törem gibi.
Sen nasıl sendin ki vazgeçilmezdin
Cennetten eğilen daldın sevdiğim
Bağlayıp bırakmaz sevda kemendin
Aklımı başımdan aldın sevdiğim.
Saklımda sessizce harlanan nardın
Dokunurdu bulutlar Sema’ya, ağlayan dolunaydı
Söyleyemezdi bülbül görünce güle utandığını
Belli ki Mecnun’u anlamayan bir tek Leyla’ydı
Birde sen umursamazdın mor dağların yandığını.
Bazen geç yağar yağmur, geç olgunlaşır meyvalar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!