Sadık Güler Şiirleri - Şair Sadık Güler

Sen hiç aç kaldın mı?
Hayır, hayır öyle değil
Koşuşturmaların arasında unuttuğun için değil
Ya da ötelediğin için
Ya da, canım istemiyor dediğin için değil.

Bir gönül var ki bende, dert içinde yanıyor
Zalim felek özümü, yalnızlıkla sınıyor
İçimde sonsuz umut, döneceksin sanıyor
Her nefesim sen diye, dilde adın tükenir

Yüreğimde izlerin, içim yakar dağ olur

İhanet ne zordur, iyi bilirim
Vururlar sırtından, bahsedemezsin
Yandıkça yanar da biter ciğerim
Nefes alamazsın, söyleyemezsin

Dermansız kalırsın, çözülür dizin

Kabil ve Habil'den başladığı bilinir
İlk günah
İlk haset
İlk kibir
İlk kıskançlık
İlk ölüm ve ilk-ler

İkide birdir insan
Ya ikinin ikincisi
Ya da ikinin birincisi
Her daim ikilem içerisindedir insan.

Sen ve ben

Özlemim, hasretliğim dilimde yasaklığım
Kendime dahi söylemediğim
Gizli sevdam
Yüreğimde susmak bilmeyen
En güzel türkümsün
Damarlarımda akan kanım

Aladağlar eteğinde, bir köy evinde başladı benim hikâyem
Bakmayın hikâyem dediğime
Ne öyle ciltler dolusu bir hayat
Ne de tarihte bir nokta
Lafın gelişi işte benim hikâyem.

Sen olmadığın her gece
Kaç kere canıma kıydım ben
Sen olmadığın her gece
Öldürdüm kendimi ben

Sen olmadığın her gece

Her ne kadar, üç günlük dünya denerek, uzatılsa da ömür
Oysa bir anlıktır
Ne sıra dinler
Ne yaşlı
Ne genç
Ne çocuk

Bir dağ ceylanıdır
Kayalardan kayalara seken Reşee.
Çıkar bir başına zirveye
Kocaman kocaman açar gözlerini
Ovayı baştan başa keser Reşee.
Bir güvercinin kalbi gibi