Sabit İnce Şiirleri - Şair Sabit İnce

Şu utanmaz fransıza bak hele,
Otur da işine bak sen hergele.
İmdat deyip yalvardığın günlere,
Gelirsen, o zaman feryat eylersin.

Demek insan hakkı sormaya geldin,

Beni görüpte yüzüme
gülmeyen yar yar olur mu?
İnanmayıp da sözüme
Bilmeyen yar yar olur mu?

Bir gün olsun da yanıma,

Yüz yaşıma geldiyisem,
Sevme hakkım yok mu sanki?
Dolu dolu sevdiyisem,
Sevme hakkım yok mu sanki?

Aşk elinden çektiyisem,

YUNUSCA
-Nazım İnce'ye-

Gönül kozasının sevgi teliyle,
Sevgi ağlarını sazımla ördüm.
barış pınarından dostluk eliyle,

İnanırsan yaradana,
Cemalini gör öyle gel.
Mezarda cansız yatana,
Ahvalini sor öyle gel.

Aşkin kemendin boynuna,

Gönül dağım yine coşup taşıyor,
Yanardağ misali lavlar saçıyor,
Kanatlanıp ummanlarda uçuyor,
Deli gönül neden böyle hırçınsın?

Fırat, Dicle gibi deli çağlama,

Boşa çaldım çabaladım
Şu sevdaya yenik düştüm
O kaçtıkça kovaladım
Şu sevdaya yenik düştüm

Aşk atına binem dedim

Gafletle uyuma yeter,
Demedim mi dostum sana.
Sayılı günlerde biter,
Demedim mi dostum sana.

Uyuma hep uyanık ol,

Her bedende can vardır ya
sevmeyen insan olamaz
suret beden insandır ya,
sevmeyen insan olamaz

okumuştur ilmi vardır

Hak nurunu gerçeklerde
Gördün demek kurtulmuşum
Güzelliği çiçeklerde
Gördün demek kurtulmuşum

Sevda alevinde sinsin