Sabit İnce Şiirleri - Şair Sabit İnce

Ben anlatamadım,
ne olduğumu, neleri özlediğimi.
Ya ben anlatamadım, ya da anlamak istemediler.
Kimisi sağcı, kimisi solcu dediler...
Kimisi dinci, kimisi ateist eylediler...
Oysa ben insan olmanın kavgasını,

Beş senede bir yanıma geliyon,
Zayıf yanlarımı iyi biliyon.
Bir rey için kulum-kölem oluyon.
Bir daha yanıma gelme vekil bey.
Seni göreli de beş senem oldu,
Kusuruma kalma toplantı boldu.

Üstadım üstadım
benim üstadım.
aşık Zavallı da
benim üstadım.

Üstadım, üstadım

Ne istersen iste gani Allah'dan
Yanılıp da çalma kul kapısını.
Sultan olsan bile inersin tahttan,
Alabilirsen al mal tapusunu.

Kullara varıp da boşa yorulma,

Yüreğini açmış sevgi doldurur,
sevgi baldan tatlı bizi oldurur,
gerçek ozan bize hakkı buldurur,
Sevgili Duahan diline sağlık.

sabit İnce (Aşık İnce)

Gönül yaram hiç durmadı kanadı,
Ne doluyum, ne gönlüm hoş Sezini.
Anlamadım nedir gönül muradı,
Bütün cabaların hep boş sezini.

Herkesi anladım, kendim bilmedim,

Selimisiz öz olur mu,
Gürkani sözden alır mı,
Başkansız düğün gelir mi,
Söyleşip de dertleşelim.

Balım'a kırılma olmaz,

birgün elbet göceceğim,
dostlar beni hatırlayın.
orda sizi göreceğim,
nolur beni hatırlayın.

yolcuyum ben gideceğim,

-Aşık Vuslati'ye-
İnsan olmak istiyorsan,
Kalpden kiri siliyorsan,
Bu dünyada ölüyorsan,
Ne güzel kulsun Vuslati..

Temiz havasını alamasam da,
Memet emmimizi bulamasam da,
Şimşir kaşığımı yalamasam da,
Kayseri de uğrak yerimdir KÖYÜM.

Köyüm köyüm benim köyüm,