Sabit İnce Şiirleri - Şair Sabit İnce

Şu fani dünyaya daha gelmezden
Çöllere düşürdü o leyla bizi.
Adımız, sanımız kimse bilmezken
Dillere düşürdü o leyla bizi.

-Harun Yiğit'e-
yoluna serilen çögür dikeni,
Yalın ayağınla sürü Harunum.
Önüne yığılan onulmaz derdi,
Elinde küreğin kürü Harun'um.

ZEYNEBİN...
Zeynep Köşker'e sevgi ile...
Zeynebin güzellik varmış soyunda,
Elvan elvan açar gülü Zeynebin.
Yaradan bir selvi vermiş boyunda
Neşve verir bize halı Zeynebin.

Alamanyalardan geldin,
apti köye gelin oldun.
Hacıyı güzel mi buldun,
söyle bana Zübeyde kız.

Ana, baba Almanya da

YUNUS GİBİ....

-Aşık Gürkani'ye-

Dağlar aştım,
Engin düştüm,

Önü toprak sonu toprak,
Yanmasaydı açmaz yaprak.
Herkes diyor kara toprak,
Ak diyecek yol musun sen?

26.05.2002 Isparta Yolu Sabit İnce

YOLSUZ YOLCUYA
- Mehmet Nacar'a Yolcusuz yollar için-
Yanlış bir zamanda geldin dünyaya,
Efsane sevgiler hakkın değil mi?
İster binitli ol, istersen yaya,
Yolcusuz yollar da bir yol değil mi?

Yüreğimin parçasısın canımsın
Sensiz olmak ölüm yavru vatanım
Damarımda akan taze kanımsın
Sensiz olmak ölüm yavru vatanım

Tarihim şerefim her şeyim sensin

Veysel gibi olmak için,
O gözlerle görmek gerek.
Veysel gibi görmek için,
Bir çift gözden olmak gerek.

Kara toprak sadık yarı,

Avrupalı gene zehirler kusmuş,
Şu Fransız Antepleri unutmuş.
Alman, hainlere çok çanak tutmuş,
Vatan için vur Mehmedim vur hele.

Aldatmışlar ayrılığı sokmuşlar,