en yürekli dostluklar ölmüş
ne ki sevgili...
dikensiz güller verin bana
ay kanatlı kuşlar verin hadi
bir
yaprakların titreşimlerine
yuvarlıyorum sözcükleri
parmak uçlarımdan
her söz dökümünde
düze dolandığında dağlar
gecenin yoz karanlığıydı
katlayıp kalın giysisini gözlerimin
günü serdim ışığına/ ipeksi..
yaylada göç akşamları
bir yığın çocuk koşardı gözlerimde
tutuşup sevincin ellerinden
yasası yoktur ki sevincin
üzüncün olsun...
çok oldu şiirlerle selamlaşmayalı
anlatmayalı içimden geçenleri
karanlık bir kök üstünde otururken zaman
akasyaları ağlattığım çok oldu geceleri
kışkırtıcı bir yay çiziyordu ayın yansısı
ıssız
utangaç köylüsüydük
kendi coğrafyamızın
ne tırmandığımızdan haberimiz oldu
dağlarının zirvesine
çaresiz bakışlar
neler anlatır insana
anlayabilir misiniz
******************
tutup koparılan dilin
hor kullandılar aşkı
kutsal bildiğim tüm yeminler adına
aşktan utanıyorum..
/limonlu ıhlamur çiçeği kokardın
tarçınlı karabiberdi dudaklarım
dermandık birbirimize/
hangi şiiri dizsem alnıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!