siste yankılanan yitik çan sesleridir
duyduğunuz
lacivert akşamların kül kulelerindeki
salıncağımdan
gelir uçurumlarında kurduğum
sevgilerin kıtlık zamanı
şiir tezenenle vurdun döşüme...
*Şiirlerle İbrahim Sur
'gittikçe artıyor yalnızlığımız'
ne sevdalardan geçtik
ıslak çakıl taşlarında yürüdük
bozmadık dengemizi
kaydırmadık ayaklarımızı
saçak kökler gibi tutunduk sıkı sıkıya
patikalarda emekledik tünele girer gibi
içimizdeki hallaç
savururken kavak yellerinin polenlerini
pamuk ipliğinde cambazdır yaşam
yalnızca melekler mi kanat takar
uçan sadece kuşlar mı
..rüzgargülü döndü durmadan
karayele kardeş.. yıldızı gösterip
kopacak bir fırtınanın habercisi miydi...
ağlayabilen insan.. anlayabilen insandır
........................
bağrı taşlı
elleri bereketli
bakmayın içten dışa
siyahlar giydiğime
yüreğimde binlerce
ak güvercin oynaşır
uçurtmalar balonlar
vermişler de el ele
kara entarili bir zebaniydi bulut
kıydı yıldızlarıma
gecenin kırçıl mavisinde şimdi hüzün
simden pullarıyla
mezarlık çelenklerinden dökülmüş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!