Refik Recep Pelit Şiirleri - Şair Refik ...

Seni nasıl sevdiğimi, bilemezsin ki
Özlemek nasıl olur özlemeyince
Hayal etmeyi hayallerde yaşamayinca
Her nefeste hava gibi, su gibi içmedikçe
Bilemezsin ki.

Denizleri, bir katre görürsün,
Adım aşk
Hazanımı bahar bilirsin
Adım aşk
Kanatların varmış gibi uçarsın
Adım aşk

Ölüm,esrarı silen şifrenin ta kendisi
Ölüm,gerçeğin,veche soğuk esintisi

Ölüm,bedendeki hayatın kesintisi
Ölüm,lahzada ki gerçeğin tecellisi.

Uyu bebeğim
Bir sır vereceğim
Belki bir umut
Belki bir hayal
Bir aşk bir yanış
uzat ellerini

Uzaktan bakan sanır değerli bir kürküsamur,
Konuştuğunu anlamassın söylenir homur homur
Laf anlatmaya çalışsan, boştur yetmez bir ömür,
Yüzüne tükürsen zannederki yağıyor yağmur.

Girer her lafa hiç umurundamıdır acep destur,

Penceresinde bir güzel dışarıda İstanbul
Bulutlar daha bir mavi geçiyor usul usul
Eskiler eskidendi onlar artık bir meçhul
İstanbulluysan eğer onu sevmek ilk koşul

Kadıköy'den Beşiktaş'a kalkar beyaz bir vapur

Bu benim bana kendimi birnevi takdimimdir,
her zaman olmaz aslında bu çok nadirdir
Eski hesapları düşünüyorum da ne vakittir
Ürperiyorum aklıma geldikce gireceğim Kabir

Bilmem öyle riya felan, gurur veya kibir

Yüzümdeki Tebessümü aldın da Gittin,
Yalanlar koralevden dudaklarda kalsın,
Hani geri dönecektin ne söz vermiştin,
Gülümseyişler soluk resimlerde kalsın,

Ne vaat vardı bizde, ne de Yeminler,

inanma dediğine inandın sende demek,
lakin inanma diyen sendin bebek
emelin sahte dediğin gülüşlerinin
arkasındaki hüznü belkide göstermek!
Bizde bilirizya ağlamayı aslında bebek
sen gülümse diye güleriz,

İstanbula kar mı yağdı saçları beyazlandı
Bir zamanlar İstanbul fıkırdayan kazandı
Şairler bölük bölük sana methiye yazardı
Ne oldu sana böyle gözlerin neden yaşardı

Eyüp'ten Balata eskiden fayton kalkardı