Recep Akıl Şiirleri - Şair Recep Akıl

Herkesin konuştuğu bir zamanda ve ortamda susmak daha hayırlıdır. Çünkü sürekli konuşan dinlemez, hem kendisini, hem de karşısındakini.

Dinlemediği için de kendi söylemiş olduklarını doğru sanır ve hatasız görür.

Öte yandan dinleyenin olmadığı bir yerde konuşmanın da bir faydası olmaz. Susmak bu sebepten de daha iyidir. Ve tabi susmayı tercih eden dinlemeye de başlamış demektir.

“Kim ne der diye düşünerek yaşamak insanın bir takım maskelerin ardına saklanmasına sebep olur.

En iyisi “Kim nasıl düşünürse düşünsün, ne söylerse söylesin,” Hayatın ayrıntılarına kafayı çok da fazla takmadan basit ve göz önünde yaşamaktır.

Böylesi kişiyi çok büyük sıkıntılardan kurtarır. Yeter ki Cenab-ı Hakk’a muhalif olmasın ve O’nun rızası kazanma hedefinden sapmasın.

İnsan genellikle kendisiyle ilgili olarak kimin ne düşündüğü konusunda nötr olabileceğini sanır ama pratikte bunu başarabilmesi hiç de kolay değildir.

Toplumsal bir varlık olan insan bu tarafı yüzünden bireysel seçimleri sebebiyle her an yargılanmaya müsait bir durumdadır.

Tercihlerinde ne kadar özgür olduğunu düşünürse düşünsün bu yargılama isteği karşısında savunma enstrümanları bakımından oldukça zayıf bir durumdadır.

İnsanoğlu hayatını sadece ve sadece kendisi için yaşar.

Her ne kadar ailesi, çevresi ya da yaşadığı toplum için bir takım güzel ve faydalı işler yapıp bazı fedakârlıklarda bulunmuş olsa da son tahlilde görülecektir ki asıl niyeti bu değildir.

Çoğumuz için unutulmak endişesi yakıcı ve yıkıcı bir duygudur. Bu olumsuz duyguların cenderesinden kurtulabilmenin her hangi bir yolu yok gibidir.

Suçlamak insani bir eksikliktir. Kişi eğer kendisinden senin değilse bu eksiğini kapatabilmek için dikkati kendi üzerinden uzaklaştırmak, başka taraflara yönlendirmek ister ve bunu yapmak için de genellikle suçlamayı seçer.

Çünkü suçlamak en kolay yoldur.

Zor olan insanın kendi eksiklerini görüp bu eksiklerin üzerine gitmesidir. Şayet zor olanı seçebilmiş olsaydı nefsine söz dinletebilme yolunda sağlam adımlar atmış olur, suçlamak yerine anlamayı seçerdi.

Dostundan olmak istemiyorsan maddi ya da manevi ondan hiçbir şey istememelisin.

Çünkü bu isteği yerine getirebilmek için yeterli bir imkâna sahip olmayabilir veya böyle bir isteği yoktur.

Her iki halde de karşında zor durumda kalır ki insanlar sevdiklerinin karşısında zor durumda kalmaktan hoşlanmazlar.

Ölümsüzlük isteğiyle yanıp tutuşan insanoğlu fani olan bu dünyada ne kadar isterse istesin bu arzusuna kavuşamaz.

Adı üzerinde fani… Geçici…

Cenab-ı Rabbil Âlemin her şeyde olduğu gibi ‘Dünya’ denilen bu gezegeni de belli bir zaman için yaratmıştır. Bu gerçeği bilmemek akıl sahibi olmamak demektir.

Evet, rızkı veren Cenab-ı Hakk'tır ama "Armut piş, ağzıma düş, " diye bir şey yok, hak etmelidir insan, lâkin abartmadan, gerektiği kadar.

Çünkü sonsuz bir hayat yok. Dünyanın fani olduğu gerçeği göz ardı edilmemelidir.

Öte yandan unutulmamalıdır ki belli bir zaman için var olmak dışında bu fani dünyaya dair kazanılacak hiçbir şey yok.

Hayat insana seçenekler verip test sunmuyor.

Bu sebepten zihin somut bilginin hamallığından kurtarılmalıdır. Aksi takdirde olduğu yerde takılıp kalır.

Ve tabi ki bu durum zihinde birikmiş olan hazır bilginin ortaya yeni bir şeyler koyma ihtimalini büyük oranda sınırlandırmış olur.

Gitmek mecburiyeti ortaya çıkmışsa yapılması gereken hiç vakit kaybetmeden yola koyulmaktır.

Doğaldır ki insan yeni bir yolculuk öncesinde tedirginlik yaşayabilir.

Bu tedirginliğin sebebi yolun uzun, yorucu ve çetin oluşu değil, insanın alıştığı çevreyi ve elindekini terk etme korkusudur. Ve tabi bu kadim tedirginliği bertaraf etmek çok zor.