Avuç içi çizgilerinde,
Ayak izlerim kayboldu.
Demir attım paslı yalnızlığa;
Bir oyana bir buyana vurdu.
Yaprağın üstündeki çiğ tanesiydin,
Şimdi bir takvim yaprağında anı oldun.
Kurumuş güller gibi savruldum hayatta;
Birkaç saniye, üç beş nefes kadar uzun.
Papatyaların dilinde bir şarkı başladı;
Hani tutunamadığın o özlemleri anlatır ya.
Çaresizlikle yanar, kavrulursun derin yaralarda;
Bir anda gömülürsün taşlı sokaklara art arda.
O apansız, için için kopuşlarda yaşlarla,
Bütün yaşların söner, kalırsın ıssız, yarınsız.
Sonrasında mazin ölür, akıp gider toprağa;
Bir yürekte kaybolursun sessiz sedasız.
Kayıt Tarihi : 19.2.2025 15:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Papatyaların dilindeki şarkı, geçmişin özlemleri ve çaresizliğiyle yanar; her anı, kaybolmuş izlerin ve sessiz yarınların derin izlerini taşır."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!