Özlem Saba Şiirleri - Şair Özlem Saba

Özlemekten değil
Sevmekten yorgun bırakın sevdiğinizi

İlgisiz bıraktığınız her şey ölür
Susuz bıraktığınız her çiçek gibi

dediği gibi şairin;
"bir Express trenim ben
istasyonlara takılmam."

ya da kimsenin yorgun hân-ı değildir gönlüm.
yorgun düştüm,

Kalpsiz değil
Yorgunum ben

Yorgunum doğruluktan
Yorgunum iyilikten
Yorgunum, sevip sevip sevilmemekten

Yoruldum Anne

Küçük bir kelebeğe
Topla, tüfekle ateş ediyorlar Anne

İnsanlar kelebeklerden neden bu kadar korkuyor Anne

Kalbinde olmadığının
Aklında olmazsın ki

"Aklında olmadığının
vaktinde olmadığın gibi"

Aklında
Fikrinde
Kalbinde olmadığının

Vaktinde de olmazsın

Usulca geçtim yeryüzünü.
Ardında güneş vardı.
Deli rüzgârlar…

Kalbimde uluyan kurtlar vardı!
İnkarım yalnızlıklar...

Yürü!
Hiç durmadan yürü dostum.

Belki yorulursun.
Belki yaralanırsın.
Belki canından olursun,

Durursam yıkılacağımı biliyorum.
Bu yüzden hep yürüyorum...

Bir garip Yusuf'un
Züleyha'sı olduktan sonra dokunur oldu şarkılar yüreğime

Ey kuyu
Yerin yedi kat dibi
Göğün yedi kat üstü