Özlem Çetin Şiirleri - Şair Özlem Çetin

Dün gece senin oturduğun
Sokağından geçtim.
Yüreğimin daralmadığını,
Ayaklarımın titremediğini,
Gözlerimin seni balkonlarda
Aramadığını hissettim.

Bu gün benim doğum günüm
Yaralarım azdı yine
Adıma Türkü söyledin
Gözümden yaş aktı yine.

Dost selamın elden aldım

Gül dalında bir bülbül
Cevan ömürde bir sürgün
Gülün bülbüle nazı
Ağlatır baharı yazı

Gülden bağlar şirin bağlar

Sandalımı bağladım kıyıya
Seher yeli al götür beni sevdiğim yâre
Söz verdim, sevdamı anlattım Martılara.
Denizde hırçın dalga oldum, martıda çığlık
Yalvarırım yıldızlar, alın götürün beni yâre.

Karanlık ama yüreği dost gecelerde
Yarı uyanık yarı uykularda
Seninde dilinden dökülen sevgilerle
Bana hep bir şeyler anlat derdin.

Sorarım sana ey sevgili can,

Hadi durma! Vur dizelere,
Satır satır sil beni, sil beni
Gözlerim yağmur seli,
Yüreğim yangın yeri,
Gözlerim görmüyor seni.

Sen elimde bir demet güle benzerdin
Çocuğum.
Ağam kopardı dalından
Tarlaya, davara mala gönderdi.
Okul yolu bilmezdin,
Bilsen de söyleyemezdin

Belki başka olur dedim
Yeni sevdalar
Seni yazdım denizlere, dağlara
Haber saldım, nehirlere hiç akmasın
Diye;
Seni yazdım nehirlerin üstüne

Hoşça kal sevdasını tadıpta
yokluğuna yandığım dostum.
Hoşça kal ayrılıklar üstüne ilmek, ilmek dizdiğim,
Yüreğimin derinliğine nakış nakış işlediğim dostum
Hoşça kal, hoşça kal hoşça kal....

Bir ateş düşmüş gönlüne,
Yaşlar dolmuş gözlerine,
Bakma sen el sözlerine,
Senin yükün ağır Gönül!

Yağmurlarla ıslanmadın,