su kurur...
asılır yüzün.
kurumuş dere yataklarını andırır,
yüzündeki ifade.
kurbağa yumurtaları susuz kalır.
leş kokuları,
gökyüzü mavidir bilirsin,
topraksa kara
bense ikisi arasında,
rengini bile bilmediğim bir sevdayla tutulmuşken sana.
sen simdi benden çok uzaklarda,
kim bilir hangi tepesinden İstanbulun
sen çekip gittiğinde,
daha bir soğudu havalar.
üşütmüşüm, burnum akıyor.
ne bir mendil var cebimde,
ne bir peçete.
gömleğimin ucuyla siliyorum burnumu
Bir köpek çöpleri karıştırıyor,
Az ilerde üç yavrusu onu bekliyor.
Bakkal amca kepenklerini kaldırıyor,
Ya Allah Ya Bismillah. Elleri göğe açılıyor.
'bendim yokluğunda için için kanayan
yine de adına şiirler yazan...'
bendim yokluğunda
yüzümün yarısı sen
öbür yarısını tanımıyorum artık
gün geçtikçe,
sönüyor gözlerimdeki ışık
Şimdi kilometrelece senden uzaktayım. Farkettim de mesafelerin hiçte önemi yokmuş. Yanıbaşındayken bile öyle uzakmışız ki birbirimize, bir adım ötende gurbeti yasiyormusumda farkında değilmişim. Gözleri birbirine hiç degmeyen iki yabancı. Sahi uzattığımda elimi dokunduğum senin ellerin mi. Ya sustugumda işittiklerin benim sözlerim mi. Nebileyim sevgili, insan en çok kendine, içine döndüğünde anlıyor olanları. Kendini tanımadan insan, başkasında kendini bulmaya çalışıyor. Aradiginin ne olduğunu bilmeden. Öyle ya adin neydi Zeze mi? Bende bütün sevilesi kadınların adı budur. Çünkü hepsinde bulmaya çalıştığım kendimdir? Ne aradigimi bilmeden... Ben ismini hatirlamaya çalışırken, yada sana yeni isimler yakıştırırken veda edeyim. Sağlıcakla kal adını bilmediğim sevgili....
Denize kıyısı olmalı insanın. Ayaklarına dalgalar vururken, saçlarında martılar gezinmeli. Belki de en çok bu yüzden düştüm sana. Denize ulaşan kıyımdın sen, Nefes alıp verdiğim med-cezirler boyu. Ya mavi, sende yüklenir tüm zerafetini, renkler bir bir anlamini yitirir. Sahi adını bulamamıştım senin, bu defa mavi olsun ne dersin. Yarın bakarsın başka...
Sağlıcakla kal, adına mavi dediğim, derinliklerinde kaybolmak için can attığım sevgili....
bir sigara yak benim için,
hüznü bir kenara bırak
aldırma yaşananlara
ve gülümse herşeye inat
çünkü;
en az hüznün bana yakıştığı kadar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!