hayat hiçte mavi degil aslında
hemde hiç
hep bir köşede pusuda
ne vakit bi dalgın anını yakalasa,
alıp savuruyo insanı
hemde hiç bilmediğin,
isimsiz korkular var içimde
hep sana dair
hep ölüme
ben ölümü seviyorum
seni unutturuyor diye
su kurur...
asılır yüzün.
kurumuş dere yataklarını andırır,
yüzündeki ifade.
kurbağa yumurtaları susuz kalır.
leş kokuları,
kış erken indi bu sene
sobayı daha dün kurdum
oduncu da hiç hesapta yoktu.
sana söylemeye utanıyorum,
ama ne yapayım
birlikte aldığımız kitapları yakıyorum...
Bir köpek çöpleri karıştırıyor,
Az ilerde üç yavrusu onu bekliyor.
Bakkal amca kepenklerini kaldırıyor,
Ya Allah Ya Bismillah. Elleri göğe açılıyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!