Bir yere gidermiş ya, güneş. Aydınlatmaya,
Unutmazmış ya, ısıtmayı da.
Özünü geceye verirken,
Tüm evren.
Sözünü hiç unutmazmış ya, güneş. Gittiği yerde,
Kalamazmış da yine gelirmiş ya,
Bir güzel beklemesidir,iç gerilmesinin,
Yay’daki, tını’sı ağlamaya hazırdır..
Gülümseme de diyebilirsin adına,ama;
Belkidir o seçenek,
Titremeler içindedir o an, yine de bekler..
Değil mi? demişim bir zamanlar. Demişim her nedense,
Üzmemeye yönelik olsa gerek. Geçti, ama.
Sünger oldu da kırıldı içimdeki ağaç. Bir tek yeşil dalı kalmadı.
Artık üzmek istiyorum.
Çok sessiz. Ve derinden. Sakın ardına bakmayı unutma.
Hemen orada olacağım.
Belki şimdi,
Bir eksiğim daha kalmış,
Olabilir..
Ağır eşliğinde,
Mehteranın,
Kendimden de gitmek,
Sadece bir yüzmüydü,
Gördüğüm?
Giderken Ege nin solgun kış güneşi..
Son hüzmeleriyle,denizdeki çırpınışlara,
''Ben hep buradaydım'' diyordu sanki..
Çekilip kabuğuna,
Özgür bıraktığında,
Sevgiyi de yaşamayı da;
Hayata tutunmayı da;
Unutmak istediğinde..
Bir dileğim vardı,şimdiki son için..
Ruhum ve ruhun için dinginlik istedim,
Yağmur yükü olmayan beyaz bulutlar kadar,
Düş dolu,aşk dolu,anlayış dolu olmasını istedim..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!