Özdener Güleryüz Şiirleri - Şair Özdener ...

Aşağıda kalanlar sen tırmanırken artık senden uzaktadırlar. Dizlerin çarpıyor belki biraz aceleden dik merdivenlere ve aldırmıyorsun buna. Dönüşün yok geriye.

Sen içinde varsa bile yükseklik korkusu ve biraz aklın, onları da tırmanırken merdivenden aşağıya atmak zorundasın artık.

Yok, ben ‘’aklımı peynir ekmekle yemedim daha’’ diyorsan hiç tırmanma merdivenleri. Yukarıdan aşağısı çok farklı görünür yoksa.

Bağlandığında,
Düşüyorsun hızla..dik açıyla,
Yerçekimiyle,
Ağırlığınca,
Yere..

Öldü şimdi Anka içimde. Öldürdüm.
Açıyordu bir sayfa, cebindeydi sessiz iki harf.
Tarihsiz, defterine beni yazıyordu.
Maviydi içim. Döndüm, ona yürüdüm.
Almadım, kaçıyordu anladım.
Arada dönüp ardına bakışından bildim.

Düşüncelere
Yakalanmamak
Değil,
İstediğim..
Sessizlik sadece,
Ruhum yücelsin diye..

Yavaş yavaş indir perdeyi istersen,
Oyun bitti bak,
Ellerin vuruşları,
Işıltıları, gözlerin ve yüreklerin..
Ezber repliklerde son sözler
Söylendi..

Taşımıyorki, seni benden uzaklara,
Bu kaçışlar..
Gidiyorum ben de..
Nereye gidiyorsan..ve
Çöküyorum hergün..
Sırlarımla..

Anlamadın,
Anlayamazdın..
Sessizce çığın içinden,
Geçmenin,
Aslını,
Nasılını..

Herkes gibi,
En azından
Senin de,
Çok şükür ki,
Anlayıp,
Bilebildiğin,

Olurda,
Bir gün, bir ara,

Göremez olursa,
Yağmur’u,
Ya da Güneş’i;

Sanmıyorum,
Biliyorum.

Ben yalnızca,
Adını çiziyorum.