Yorulmuş mavisi,
Dinlenmekteydi..
Yavaşça kıpırdanmakta,
Sakince,hatta acısını çıkartırcasına çalkantıların,
Durgundu deniz..
Ne zaman olacak can’ım, ne zaman, demirci ocağı?
Geçtim tenden de yürekten de,
Hoşlanır oldu yanmaktan, kor olmuş kömür’ün üzerine düşmekten.
Ocak gibi aşk ile yanmakmış iş.
İşte tam da onu istiyorum.
Bu kadar mı?
Açık görülebilir bir şey,
Gösterilmek istenir?
Bilen gözlere sokulur gibi.
Sevmeyi biliyor dediğin,
Bildiği yerde sakladığı,
Sonlanır rüyalar..hayaldiler..
Elin ve ayağın çekildiği,gölgelerin oynaştığı,
Duvarların üstüme üstüme niyetlendiği,gecenin zifirlerinde..
Sonlanır içimin tüm güzellikleri..
O şüpheler fokurdadıkça,şüphecimin gözlerinde..
Her defasında
Aldanırım maviliğine,
Her dalgası özlemimi taşır,
Beklediğim,
Deniz kadar sevdiğim;
Dinlemeye doyulamayan eski bir şarkı gibi..
Bir ezgi,
Bir şarkıydı,çağıran,
Acıklı,coşkulu,umutlu..
Çiçek uzatır gibi,içten..
Barış için..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!