O kadar derin özlemle çıkarsam yola,
Her zaman her istediğimden ve kendimden,
Hiç şüphe duymuyorum.
Öylesine rahat yürüyorum.
Eksiksiz olmalı diye düşünüyorum.
Yeniledim ellerimi,
Çizdim kağıda on parmağımı yeniden,
Kavuşturdum kollarımı,
Boş, nefessiz bağrımda,
Kapattım gözlerimi, dinledim evreni.
Yanan yüreğimi söndürmeden,
Çokmu uzaklardayım bilemiyorum..
Mesafeler,özlemlerin içinde kaybolmuş..
Körfezin nemine bırakıyorum,
Dudaklarımı..
Çığ olup koşuyorum..
Ağlarken yazdıklarına,
Daha bir yakından tanıdım seni..
Nasılda anladım bir bilsen,
Ömrünce yaşayamadıklarını,hayalerini.
Üstüne basıldı sanki yüreğimin ezildi, kanadı.
En gizli ayin’imde,
Birbirine bağlanmış,
İki anahtar var.
Bir'i kısa, bir'i uzun.
Siyah bir kutuya konulmuş,
Gönderilmeyi bekliyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!