Daha çok, hepsinden,
Daha ince,
Daha yavaş geldi..coşkusuzdu,
Ağır, uyutucu ve de,
Sakindi..
Damardan makamlar gibi..
Ey sevgili..
Hazırken yüreğim,
Gecenin karanlığına,
Kırılırken puslu ışıklar..
Dönerken içim,yüreğim,başım,
Zincirleyip hapsettiğim, dizelerimi,
Aldım geriye.
Özgür olup ağaç yaprağı gibi,
Yüreğime tutundular.
Uçuşup koşuştular gülerek,
Kim isterse ona.
Elindeki sıfırları,
Masallara gönderde,
Bölünmesin,
En sevdiğim,uyanıklığımla,
Erken dönem,
Mitolojik düşlerim..
Daha yeni anlamlandırıyorum.
Kendi hikayemi.
Anlayabiliyorum, onu artık.
Yormadan zihnimi. Kolayca.
Daha aydınlık artık günlerim.
Küçük küme sini gördüm,
Yıldızlar arasında, seherdi.
Umutluydu günden, ışıltılıydı.
‘’Ya Gaffar! ’’ diyordu. Rüzgar sertti.
Nergis sokak, ıssızdı.
Sahur hilali, çoktan batmıştı.
Güçlendirirmiş öldürmeyen.
Umutmuş ardı,
Unutulanın.
Belki de,
Ama yavaşça,
Sağanaklar da ağlarmış.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!