hüznümü giydirip ummana salsam
dört mevsim yeşerir sarı yapraklar.
huu çekip, aşk ile kıyama dursam
düz olur gönlümde dağlar-yamaçlar.
hiç merak etmiyor musun,
keşkelerle hırpaladığın adamı,
kıyamet telaşına bıraktığın acıları,
umut çiçekleri açar diye, toprağına sapladığın kalemi.
küsmek değil ki bu benimkisi, derine vurmuş sitem yarası.
insan az merak eder.
Okumak farz-ı ayn, yol tutmak sünnet
Kimisi kulum der, kimisi himmet
Bizde derviş der ki ha gurban gayret
Bu sözüm de aşkın son nirvanası
gün döndü sarıya, mevsim hozanda
bülbüller dilleşir bağ bozumunda
aşkların en güzeli eylül gözünde
kavrulup harında yanmayasın ha.
yürek kırık kayık, gönül endaze
Boğazımda düğümlenen "sen"leri aşkın şarabıyla yutkunuyorum.
Bu yüzdendir dizelerim param parça,
Ciğerlerim delik deşik.
al olmuş bağımın hasbi gülleri
iğdeler çiçekte bekler dilberi
sabır şafağının sükut yelleri
eser efil efil ömür tükenir.
ecelin şem'iyle yaktım geceyi
aşk ; kanadı kırık kuştu,
gurbette yarım, yoksul, öksüz kalmaktı.
hıçkıra hıçkıra ağlamak, düğüm düğüm boğulmaktı.
ölmek isteyip ölememek.
İçin için yanmaktı,
közü ciğerde, dumanı gözlerden tütmekti.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!