Özcan Kurt Şiirleri - Şair Özcan Kurt

Geçtin ise kırkını merdiven elliye oldumu dayak;
Var ise vazgeçemediğin, inat etme yerinde, öylece bırak
Güvenme tecrübene dünkü çaylağa olursun çırak,
Kıymetin düşer hasatta sararmış kof ve boş diye başak,
Sen varmadan durmaz geride, senden önce koşa gelir yaşlılık..

Şimdilik cemalinin var albeni,
Bu kibirle düşürürler maskeni,
Pek güzeldi görmedin mi anneni,
Aldanıp sevenin haline yazık.

Dilin sivri, yolun taşlı ve diken,

Nice oku ister kürsüler devir,
Edep haya yoksa hepside hiçtir,
Sen canlarla otur vaktını geçir,
Seni oldurmayan zamana yazık.

Yeri gönüllerde göremedin ya,

Hayat iniş çıkış yollar sapak sapak
Kimler kaldı arkanda dönüp de bir bak,
Adım adım, her an, kurulmuş fak,
Dönmem diye çıktığım yollara yazık...

Kara kaş, kara göz eksik bir miyar,

Rüzgar hep istediğin yönden esmez, Ganadını, golunu, gırmadan dinmez,
İnsan gınadığı ile yüzleşmeden ölmez
Gendimize bile yaslanmaya korkarız yeğen..

Her şeye aklımız ermez, resmin tümü görünmez,
Her şeyde bir hayır vardır denilir kolay sezilmez,

PERDEee..!
ANLAŞILDI..
RAKI KOY gözünü sevdiğim  SAKİ ..
Anasını satıyım. YENİDEN BAŞLIYORUZ...
Ne vardı ise  eski yılda,
Yaşayamadıklarımızın ardından..

Yeni kapılar..?
Yes yeni Ümitler mi.?
HÜZÜNLER..
Senden önce doluşur kapı arkasında bekleşirler.
Sıcak bir yüz samimi bir sÖZ..
Tam bitti derken küller arasından bir KÖZ..

Bineğinde kendin olmak ne iyi,
Söylemek iyidir duymak ne iyi,
Hamlık ağız burar olmak ne iyi,
Donmadan kabında akmak ne iyi,

Dün dinlediklerin bitti cancağızım,

Gül dikmeye ne hacet gamzelerine
bir Gülüşün yeter,
Baharı beklemeye ne hacet sevgi ile
bir bakışın yeter..
Derler ki sevmek seni, Asr-ı saadet ellerinle elimi tutuşun yeter.
Seninle her yer Cennet gözlerinle

Felek yetmez inan bana az olur,
Yaz baharın, yaprak döker güz olur,
Elin yolu, dağı, taşı, düz olur,
Bitmez yol, gocatır yoldaşın seni.

Dostum deme sen, gün gelir el olur,