Özcan Kurt Şiirleri - Şair Özcan Kurt

VAR
Her canın olmalı gönle kıyısı,
Kıyadalı olmalı, yürek kapısı
Kucaklayıp can iyice sımsıkı,
Sonra sessizce çekip ölesim var.

Bir yanın toprak su bir yanın ateş,
Her parlak başka bir parlakla özdeş,
Bir büyükten alır, yansıtır güneş,
Boylarda boy, genişlerde enler var

Vahdet-i Vücud damla ve denizdir,

Merdan dan da öte gider izimiz,
Guruh-u naci den beri kardeşiz
Ayrı gayrı olmaz bizim  sözümüz
Zülkarney setinde terim var benim..

Kırkların ceminde ettik semahı

Yetti ömrüm ve vadem kalmadı,
Üstü üstüne tuğlam olmadı,
Bu adam neden illa onmadı,
Hamdolsun vefalı dostlarım var benim.

Resimlerde gülen yoktur pozum,

Bizim gergefimiz dünya gerili,
Bir uçtan ucuna gülle çevrili,
Oya oya desen desen örülü,
Gönülden gönüle halımız vardır.

Her can bahçanın renkten bir gülü,

Dinle bak Hulus ve kemalat derki;
Bütün insanlar hep özünde birdir,
Her şeyler titreşir, her şey devinir,
Her şey özelmiş,
Tüm varlığa sevgimiz vardır.

Niçin gam katarını çekersin deli divane,
Bunca yükü, kahırı netsin, neylesin sine,
Liman terk, su akmaz, gemi olacak köhne,
Gideceksen GİT, ayağın yer tutar, dizinde derman var iken..

Elbet herkesin var bir yarası saklı durur daha derinde,

GECELER
Varmış bir çok insanın yatıp kalkıp hemencecik uyuduğu,
Geceler varmış kimisinin her sabaha taze başlayıp her şeyi erkencecik unuttuğu,
Varmış işte diyen öyle diyor, elini eli ile incitmeden ip incecik tuttuğu,
Kapatınca gözünü, kıyıları bırakıp, derinlere daldığı..
Ve geceler varmış karaların, özlemlerin tükenip güneşlere kavuşulduğu..

Yedi renk Yedi ses çok varmış tayfı,
Boylar genişlikler derin hesabı,
Levh-i Mahfuz'un çok öteymiş lafzı,
Tahsil kar eylemez,
Hamdım, yandım, oldum buymuş nedeni,
Hudey hudey buymuş nedeni.

VATANDAŞ

Siyasiler sözde hepsi halktanmış,
Yersen benimle de aynı saftanmış,
Aynı gemide, hem aynı kattanmış,
Saf yerine konmuş kul mu vatandaş,