yüreğinde insanların
sesini duymaya başlamışsan eğer
aç insanların
yoksul insanların
yaşama uzak
ölüme yakın
yüreğim ağırlıkları
kaldıramaz oldu
orada bir şeyler
sıkışıyor
acı veriyor mu
hissetmiyorum
Başını kaldırıp
gerçek aydınlığı görebilecek
zamanların gelecek
güneş farklı doğacak
gelecekte
güneş çok farklı doğacak
kime ağlıyordu sokaklarım
kapılarım kime açılıyordu
kapatmışım yüreğimi
sahibi var diye
sahibindeki
bu düşmanlık
ellerinden kayıp gideni
tutabilmek de
yine o
hünerli ellerindeyse senin
bırakma onu
çek kendine
ekmeğime katık edecek
bir umudum kaldı
önce
zeytin taneleri
çıktı gitti
zaman aşımına uğrayıp
karanlıklarda kalmaktan değilde
karanlıklara itilmekten korkarım ellerinle
ellerin ki
sonbaharın hüznünü
alıp götürmüş yüreğimden
ellerin ki
ellerim tutmayacak en sonunda
saçlarım dökülecek
sinirlendiğimde
vuramayacağım duvarlara
duvarlar ellerimi
kabul etmeyecek
öksürüklerimden
yüreğim taşmamıştı
gözlerim seni görünce
haykırmamıştı
içime işlememişti rüzgar
o günden beri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!