geceyi bir ucundan
tutuşturmaya çalıştık
hafif alkole bulanmıştı
yanmadı bir türlü
geceye karışan hayatları
yakalım dedik
ve buldum ikamet ediyormuş cismin
pek uzağımda değil henüz
ama kaçıp gidebilir sonsuzluğa tutamazsam
gücüm tükendi gülüm
uç hadi
ellerini tutmayacağım bu kez.
Görüyorum bir yol var,
pek uzak değil,
başını birileri tutmuş,
sonunda birileri var,
ulaşmak istiyorum, ulaşamıyorum..
her gece birkaç şiir eksiliyorum dünyadan
gidişim yavaş mı hızlı mı bilemedim
direnirim sonuna kadar
ve bir cümlemi bırakırım geriye
gel duy sesimi son kez
seni seviyorum demeden gidemedim.
bir hayat var-mış
ölümden sonra
onun için gülmeyi bıraktın
bir hayat var-mış
yarından sonra
önünü göremedin
aldattım seni, en güzel insanıyla kendi dünyamın
yürüdük bir yolun yarısına dek
yürüdük azdı yol, kanamadı ayaklarımız
hafifçe mutluyduk hissettiğimiz kadar
ama aldattım özür dilerim
bak dayanamadım, söyledim
ıslak toprağın nem kokusu vardı saçlarında
ve kahverengiydi alabildiğine koyuydu,
gözlerinde en güzel ezgisi vardı insanlığın
umuda bakardı
parıl pardı
elleri minikti
senin olmadığın günlerimin
çeteresini tutardım da
sende bırakmışım aklımı
saymayı unuttum
sonsuzdan sonra
Hoşçakal de sana yazdığım tüm şiirlerime.
Onların yaptıkları sonsuzluğa kanat çırpmak değil,
Kaybolmaya yüz tutmak olacak çünkü.
Mısraları,tozdan görünemeyecek hale gelince bir gün,
Tekrar seni görmeyi bekleyeceğim,
Kalbimin o nem kokan göçüklerinde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!