Ozan Efe Şiirleri - Şair Ozan Efe

yapayalnızsın
kendine yararın yok
düş ötesinde

önü aydınlık
ardında ki karanlık

buldum diyenle
arayanın halinden
anlayabilsen
yarayanın dilinden

zor muydu sevmen

istediğin gibi dil
kemiği yok çevrilir
istediğin gibi dil
anı sana savrulur

külünde esneyişi

odandan yel dolanda
göze ağlama gülüm
havadan sel bulanda
öze çağlama gülüm

kan dolar dudağına

neden yobazı yozu
külün atarlar bize
ayrı somutu özü
gülün satarlar bize

her şeyi bozuk yarım

Bitecek uzun gece
Yitecek uzun hece
Batası tacı tahtım
Yetecek uzun ece

Geriye de çevirse

anılarımla
sensiz odalardayım
aykırıya denk

düşünüyorken
yas bürünüp giden

yaşadım eskilerimi
size yok ise zararım
taşıdım keskilerimi
ağacı oval yararım

direniyorum kınama

boşuna gider mi yerinde beklet
hecede ne güzel durur uyaklar
sırılsıklam olmuş sevgiler eklet
gecede terinden kurur ayaklar

üzüldüğü yeter bal damlar dili

ışığını suyunu
toprağını bulana
yaşamak var
kökü değende

renk renk gülümser